ევროკავშირთან ასოცირების ხელშეკრულება: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 25:
ასოცირების ხელშეკრულების [[რატიფიკაცია]] უნდა მოახდინოს [[ევროკავშირის წევრი ქვეყნები|ევროკავშირის წევრმა]] ყველა სახელმწიფომ.
 
ბოლო პერიოდში, მსგავს ხელშეკრულებები მიეკუთვნება ევროკავშირის ორი პოლიტიკას: [[სტაბილიზაციისა და ასოციაციისასოცირების პროცესი|სტაბილიზაციისა და ასოცირების პროცესს]] (SAp) და [[ევროპის სამეზობლო პოლიტიკასპოლიტიკა]]ს (ENP). დასავლეთ ბალკანეთის ქვეყნები (ოფიციალური კანდიდატები — [[მაკედონია]], [[ჩერნოგორია]] და [[სერბეთი]], აპლიკანტი — [[ალბანეთი]] და პოტენციური კანდიდატები — [[ბოსნია და ჰერცეგოვინა]] და [[კოსოვო]]) ჩართულია SAp-ში და ევროკავშირმა მათთან ხელი მოაწერა სტაბილიზაციისა და ასოცირების ხელშეკრულებას (SAA). ხმელთაშუაზღვისპირეთის სახელმწიფოები ([[ალჟირი]], [[მაროკო]], [[ეგვიპტე]], [[ისრაელი]], [[იორდანია]], [[ლიბანი]], [[ლიბია]], [[პალესტინის ეროვნული ადმინისტრაცია]], [[სირია]], [[ტუნისი]]) და ევროპის აღმოსავლეთი სამეზობლო ([[სომხეთი]], [[აზერბაიჯანი]], [[საქართველო]], [[ბელარუსი]], [[მოლდოვა]] და [[უკრაინა]]) კი ჩართულია ევროპის სამეზობლო პოლიტიკაში. ხმელთაშუაზღვიური შვიდ სახელმწიფოს გაფორმებული აქვს „ასოცირებაზე დაფუძნებული ევრო-ხმელთაშუაზღვიური ხელშეკრულება“ (EMAA).<ref name=euro-med>{{citeweb|url=http://europa.eu/legislation_summaries/external_relations/relations_with_third_countries/mediterranean_partner_countries/r14104_en.htm|title=Euro-Mediterranean Association Agreements|accessdate=21 July 2013|publisher=[[European Union]]}}</ref> ასოცირების ხელშეკრულების გაფორმების თაობაზე მოლაპარაკებები მიმდინარეობს [[აღმოსავლეთ პარტნიორობა|აღმოსავლეთ პარტნიორობის]] რამდენიმე სახელმწიფოსთან.
 
==სქოლიო==