ანა ახმატოვა: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
მ clean up, replaced: სურათის ზომა → ფოტოს_სიგანე using AWB |
მ clean up, replaced: რექვიემ → რეკვიემ (3) using AWB |
||
ხაზი 30:
'''ანა ანდრიას ასული ახმატოვა''' (ქალიშვილობის გვარი ''გორენკო'' [[რუს.]] ''Горенко'') ([[რუს.]] ''Анна Андреевна Ахматова''; დ. 11 ივნისი/[[23 ივნისი]], [[1889]], [[ოდესა]] — გ. [[5 მარტი]], [[1966]], [[დომოდედოვო]], [[მოსკოვის ოლქი]], დაკრძალულია [[სანქტ-პეტერბურგი|სანქტ-პეტერბურგში]]) — XX საუკუნის [[რუსები|რუსი]] პოეტი, მწერალი, ლიტერატორი, ლიტერატურის კრიტიკოსი, მთარგმნელი.
პოეტესას ბედი ტრაგიკული აღმოჩნდა. მიუხედავად იმისა, რომ თვითონ არ ყოფილა დაპატიმრებული ან რეპრესირებული, ეს ყველაფერი გადახდა მის სამ უახლოეს ადამიანს — 1921 წელს დახუხვრიტეს ქმარი ნ.ს გუმილიოვი. მესამე ქმარი (არაოფიციალური) ნიკოლაი პუნინი სამჯერ იქნა დაპატიმრებული, დიღუპა ციხეში 1953 წელს. ერთადერთმა შვილმა ლევ გუმლიოვმა ციხეში 10 წელიწადზე მეტი გაატარა. ქვრივისა და მსჯავრდებულის დედის, „ერის მტრის“ წუხილი აღწერილია ამახტოვას ცნობილ პოემაში
პოეზიის კლასიკოსად აღიარებული იქნა 1920 წელს; ის „დადუმების“ ცენზურის წნეხის ქვეშაც იყო. მისი უამრავი ნაწარმოები არ გამოქვეყნეულა არა მხოლოდ მის სიცოცხლეშ, რამედ მისი გარდაცვალებიდან რამდენიმე ათეული წლების შემდეგაც კი. ისევე როგორც სსრკ-ში, ასევე ემიგრაციის დროს, მისი სახელი საპატიო ადგილს იკავებდა ლიტერატორთა შორის.
ხაზი 42:
თავისი პირველი ლექსი გამოაქვეყნა 1911 წელს. მისი ლექსებში ასიახება ყოფიერების ერთგულება, მსოფლიო წუხილი, დახვეწილი ფსიქოლოგია და ა. შ.
მისი ავტობიოგრაფიული პოემა
ახმატოვა დაკავშირებული იყო [[აკმეიზმი|აკმეისტების]] ჯგუფთან. მის რევოლუციამდელ [[ლირიკა]]ში ჭარბობს სიმარტოვის, ნატიფ ესთეტიკურ და სატრფიალო განცდათა მოტივები. ლექსების წიგნებში "კრიალოსანი" (1914), "თეთრი გუნდი" (1917) ვლინდება ინტიმურ-სასაუბრო ინტონაციები, ემოციური ლაკონიზმი და მხატვრულ სახეთა "საგნობრიობა", ამასთან იგრძნობა ხალხური სასიმღრო მოტივებისა და რუსული კლასიკური ლირიკის ტრადიციების ზეგავლენა.
ხაზი 67:
* 1926 — შილეიკოსთან ოფიციალური გაყრის შემდეგ იბრუნებს გვარს.
* 1938 — დაპატიმრებულია და 5 წლით; სამუშაო ბანაკი მიესაჯა მის შვილს ლ. ნ. გუმილიოვს.
* 1935-1940 — დაწერა პოემა
* 1940 — ახალი მეექვსე კრებული „ექვსი წიგნიდან“
* 1941 — ომს შეხვდა ლენინგრადში. 28 სექტემბერს ევაკუირებული იქნა ექმიების მოთხოვნით ჯერ [[მოსკოვი|მოსკოვში]], შემდეგ [[ჩისტოპოლი|ჩისტოპოლში]], იქიდან [[ყაზანი|ყაზანსა]] და [[ტაშკენტი|ტაშკენტში]].
| |||