ოპ-არტი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 16:
 
==პრინციპი==
===შავ-თეთრისა და ფიგურა-ზედაპირისფონის ურთიერთქმედება===
[[სურათი:Katar3.jpg|thumb|250px|"კატარაქტა III", ბრიჯიტ რაილი, 1967.]]
ოპ-არტი აღქმის განცდაა, რომელიც ხედვის ფნქციებს ემყარება. ეს არის დინამიური ვიზუალური ხელოვნება, დაფუძნებული ფიგურისა და ფონის ურთიერთქმედებაზე, რომელიც ამ ორ სიბრტყეს შორის ინტენსიურ და წინააღმდეგობრივ გარდასახვებს იწვევს. ოპ-არტი ორი ძირითადი გზით იქმნება. პირველი, ყველაზე კარგად ცნობილი მეთოდი, არის ეფექტების შექმნა სხვადასხვა ზომისა და სისქის ხაზების მონაცვლეობით. ეს ნახატები ხშირად შავ-თეთრია ან მონოქრომული. ამგვარია ბრიჯიტ რაილის განთქმული ნახატი Current (1964), რომელიც კატალოგის "Responsive Eye" გარეკანზე იყო გამოსახული. შავი და თეთრი ტალღოვანი ზოლები ერთმანეთთან ახლოსაა მიყვანილი ტილოს ზედაპირზე, რაც იმდენად სასტიკ წინააღმდეგობას ქმნის ფიგურასა და ფონს შორის, რომ მნახველის თვალზე მტკივნეულ განცდას იწვევს. მომდევნო რეაქციით ხაზები გამოსახულებებს ქმნის გარკვეულ ფერებში, იმის მიხედვით თუ როგორ აღიქვამს და ამუშავებს თვალის გუგა სინათლეს. როგორც გოეთეს აქვს აღწერილი მის ტრაქტატში "ფერთა თეორია", ზღვარზე, სადაც ნათელი და ბნელი ხვდება ერთმანეთს წარმოიქმნება ფერი, ვინაიდან სინათლე და სიბნელე ორი ცენტრალური ძალაა ფერის შექმნისას.
 
===ფერი===
[[სურათი:Katar3.jpg|thumb|250px|"კატარაქტა III", ბრიჯიტ რაილი, 1967.]]
[[სურათი:Intrinsic-Harmony.jpg|thumb|250px|''Intrinsic Harmony'', რიჩარდ ანუსცკიევიჩი, 1965]]
ბრიჯიტ რაილიმ მოგვიანებით შექმნა ნაწარმოებები სრული ფერთა გამით. სხვა მხატვრებიც მუშაობდნენ ფერებში, თუმცა ეს ნამუშევრები ნაკლებად ცნობილია. [[ჯოზეფ ალბერსი]] ასწავლიდა "ფერთა ფუნქციის" სკოლის ორ ძირითად მიმდევარს [[იელის უნივერსიტეტი|იელში]] 1950-იან წლებში: [[რიჩარდ ანუსცკიევიჩი|რიჩარდ ანუსცკიევიჩსა]] და [[იულიან სტანცზაკი|იულიან სტანცზაკს]]. ხშირად, ფერად ნამუშევრებში ფიგურისა და ფონის მოძრაობის მსგავსი პრობლემები დომინირებს, თუმცა მათში დამატებითი ელემენტი ფერთა კონტრასტია, რასაც განსხვავებული ეფექტი აქვს თვალზე. ანუსცკიევიჩი ამ ტიპის მხატვრობის კარგი მაგალითია. მის ნახატთა სერიაში "ტაძარი", მაგალითად, ორი ძლიერ კონტრასტული ფერის დაპირისპირება იწვევს სიღრმის შეგრძნებას წარმოსახვით სამგანზომილებიან სივრცეში, იმდენად, რომ თითქოს ეს არქიტექტურული ფორმა მაყურებლის სივრცეში იჭრება. აქვე აღსანიშნავია, მიუხედავად იმისა, რომ რაილიმ საერთაშორისო წარმატებას მიაღწია, ფაქტია, რომ ის საკუთარ ნამუშევრებს იგონებს, მაგრამ თავად არ არსულებს მათ.
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ოპ-არტი“-დან