გურამ ბათიაშვილი: განსხვავება გადახედვებს შორის

1962 წელს დაამთავრა [[თსუ]] აღმოსავლეთმცოდნეობის ფაკულტეტი. 1965-1967 მუშაობდა "ლიტერატურულ გაზეთში", 1984-იდან რედაქტორობდა ჟურნალ "თეატრსა და ცხოვრებას", [[1993]]-იდან გამოსცემდა გაზეთ "მენორას". პირველი კრიტიკული წერილი გამოაქვეყნა 1962 ჟურნალ "მნათობში". თანამედროვე ახალგაზრდობის ცხოვრებას მიუძღვნა პირველი პიესა "ძახილი" (1969 დაიდგა [[გორის დრამატული თეატრი|გორისა]] და [[ჭიათურის დრამატული თეატრი|ჭიათურის]] თეატრებში). აღსანიშნავია აგრეთვე დოკუმენტური დრამა "კოტე მარჯანიშვილის ოთხი დღე" (1972 დაიდგა [[ბათუმის დრამატული თეატრი|ბათუმის დრამატულ თეატრში]]), "ლალი, სიყვარული და სხვები" ([[1976]] დაიდგა მოსკოვის ნ. გოგოლის სახელობის თეატრში), "ვალი" ([[1976]] დაიდგა ქუთაისის და რუსთავის თეატრებში), "შეთქმულება" (1832) (დაიდგა სოხუმის, ფოთისა და თბილისის თეატრებში), "სოფლის გარდაცვალება" ([[1985]]); ცალკე კრებულად გამოსცა პიესები "ოთხი დღე" (1972), "სერობის შემდეგ" ([[1975]]), "ვალი" ([[1980]]), "წერილები შვილებს" (1988). თანამედროვე ლიტერატურისა და თეატრის პრობლემებს მიეძღვნა მისი წიგნები "შენაკადები" (1977), "კვალი" (1985). ბათიაშვილმა თარგმნა ნ. ჰიქმეთის, ა. ნესინის, მ. შატროვის, საბაჰათინ ალის და სხვათა ნაწარმოებები. წიგნისათვის "მზე ღრუბლებში" მიენიჭა საქართველოს მინისტრთა საბჭოს პრემია ([[1990]]).