ჭანიეთი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 44:
 
'''ჭანიეთი''' — სოფელი [[საქართველო]]ში, [[გურიის მხარე|გურიის მხარის]] [[ოზურგეთის მუნიციპალიტეტი|ოზურგეთის მუნიციპალიტეტში]]. თემის (ჭანიეთი, [[ვაშტიალი]], [[ქაქუთი (ოზურგეთის რაიონი)|ქაქუთი]] ცენტრი. მდებარეობს მდინარე [[ჩოლოქი]]ს მარჯვენა ნაპირზე, [[ზღვის დონე|ზღვის დონიდან]] 120 მ, [[ოზურგეთი]]დან 7 კმ. სოფელში არის საჯარო [[სკოლა]]<ref>[http://www.esida.ge/index.php?rid=3&did=13&sid=344&search=&option=com_esida&task=result&view=&Itemid=39 სსიპ საგანმანათლებლო და სამეცნიერო ინფრასტრუქტურის განვითარების სააგენტო]</ref>
 
==გეოგრაფია==
ჭანიეთი მდებარეობს ნაბადას მთის ძირში, მდინარე [[ჩოლოქი]]ს ხეობაში. ნაბადას ჩრდილოეთით დგას მუზარათის მთა, საიდანაც ჩამოედინება მუზარათის ღელე. [[ნიაბაური]]სა და ჭანიეთის საზღვარზე დგას ნასიმაგრევის მთა. გადმოცემით, აქ უნდა აშენებულიყო [[ლიხაურის ციხე|თამარის ციხე]], მაგრამ არ აშენდა, რადგან ამ ადგილას წყალი არ აღმოჩნდა. [[ლიხაურის ციხე|თამარის ციხე]] აშენდა [[ლიხაური]]ს საზღვარზე. სოფელში მრავლადაა მცირე მდინარეები — თაროსანას ღელე, ცხვირსაბანელა, ორპირღელე, ძიმითას ღელე; აგრეთვე წყაროები: ანტონას საცივი, ბარნაბას საცივი, თადას საცივი, ელისაის საცივი, ბოლქვაძის წყარო, ოლიმპის საცივი.
 
==ისტორია==
წარსულში ჭანიეთი შედიოდა [[ლიხაური]]ს სასოფლო საზოგადოებაში. 1870-იან წლებში ჭანიეთი და ქაქუთი მოინახულა და აღწერა [[დიმიტრი ბაქრაძე]]მ. მანვზე აღწერა ჭანიეთში იდგასასაფლაოზე მდგარი ახალაშენებული [[მთავარანგელოზი|მთავარანგელოზებისმთავარანგელოზთა]] სახელობის ხის ეკლესია. აქეკლესიაში ინახებოდა [[ღვთისმშობელი|ღვთისმშობლის]] ვერცხლის ხატი, რომელსაც ამაგრებდნენ ტარზე და დროშის სახით იყენებდნენ. წარწერაში მოხსენიებულია დედოფალი [[რუსუდანი (დიპლომატი)|რუსუდანი]], სავარაუდოდ, [[გიორგი III (საქართველოს მეფე)|გიორგი III]]-ის და. ჭანიეთისა და [[ლიხაური]]ს საზღვარზე დგას [[ლიხაურის ციხე]].
 
1929-30 წლებში პერიოდში ჭანიეთი გამოეყო ლიხაურის საზოგადოებას და [[ქაქუთი (ოზურგეთის მუნიციპალიტეტი)|ქაქუთთან]] ერთად შექმნა ცალკე სასოფლო საბჭო. XX საუკუნის [[1950-იანები|50-იან]] წლებში ჭანიეთის ეკონომიკაში წამყვანი ადგილი ეჭირა მეჩაიეობას. [[ჩაი]] გაშენებული იყო 143 ჰექტარზე, ასევე სოფელში იყო 50 ჰა [[ციტრუსები]]ს, 30 ჰა [[ვენახი]]სა და ხეხილის და 20 ჰა [[ტუნგი]]ს პლანტაციები.<ref>''რუსიეშვილი გ.'' „ჩვენი სოფელი დღეს“ გაზეთი „ლენინის დროშა“, N2 გვ 3. — 1955 წ.</ref> [[1958]] წლის [[14 მაისი|14 მაისს]] ჭანიეთის კოლმეურნეობაში, ლაითურისა და ლიხაურის, პარალელურად პირველად გამოსცადეს [[ჩაი]]ს საკრეფი მანქანა, რაც იმდროინდელმა პროპაგანდამ საბჭოთა მეურნეობის უდიდეს წარმატებად გამოაცხადა.<ref>''მ. კილაძე, გ. ჭელიძე'' „პირველი ნაბიჯები ფართო გზაზე“ გაზეთი „ლენინის დროშა“, N57 გვ 1. — 1958 წ.</ref>
 
==ჩაბიას ტახტი==
XX საუკუნის [[1950-იანები|50-იან]] წლებში ჭანიეთის ეკონომიკაში წამყვანი ადგილი ეჭირა მეჩაიეობას. [[ჩაი]] გაშენებული იყო 143 ჰექტარზე, ასევე სოფელში იყო 50 ჰა [[ციტრუსები]]ს, 30 ჰა [[ვენახი]]სა და ხეხილის და 20 ჰა [[ტუნგი]]ს პლანტაციები.<ref>''რუსიეშვილი გ.'' „ჩვენი სოფელი დღეს“ გაზეთი „ლენინის დროშა“, N2 გვ 3. — 1955 წ.</ref> [[1958]] წლის [[14 მაისი|14 მაისს]] ჭანიეთის კოლმეურნეობაში, ლაითურისა და ლიხაურის, პარალელურად პირველად გამოსცადეს [[ჩაი]]ს საკრეფი მანქანა, რაც იმდროინდელმა პროპაგანდამ საბჭოთა მეურნეობის უდიდეს წარმატებად გამოაცხადა.<ref>''მ. კილაძე, გ. ჭელიძე'' „პირველი ნაბიჯები ფართო გზაზე“ გაზეთი „ლენინის დროშა“, N57 გვ 1. — 1958 წ.</ref>
[[დიმიტრი ბაქრაძე]]ს რომელმაც ჭანიეთი და ქაქუთი 1873 წელს მოინახულა, აღწერილი აქვს მასიური ქვის ფილა, „ჩაბიას ტახტი“. ქვის ფილა ეყრდნობა მიწაში ჩასობილ ოთხ დაბალ ქვის სვეტს. მასზე შემორჩენილია წარწერა „ეს ქ..ე....ყენა გგი ჩაბია. შე.ნდე ღმთო“ (ეს ქვა დააყენა გიორგი ჩაბიამ, შეუნდე ღმერთო). მინდორს, სადაც ეს ქვა დგას, ჩაბიასეულს ეძახიან. ეს გვარი [[გურია]]ში დღეს არ ფიქსირდება.
 
==მოსახლეობა==
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ჭანიეთი“-დან