1921 წლის ოკუპაციის შემდეგ ანდრონიკაშვილი გახდა ეროვნულ-გამათავისუფლებელი მოძრაობის ერთ-ერთი ლიდერი. იყო [[დამოუკიდებლობის კომიტეტი]]ს („დამკომი“) სამხედრო ცენტრის წევრი.
1923 წლის თებრვალშითებერვალში ეროვნულ-დემოკრატიული პარტიის სტუდენტთა კომიტეტის წევრმა კ. მისაბიშვილმა გასცა სამხედრო ცენტრი. 1923 წლის 19 მაისს ალექსანდრე ანდრონიკაშვილი დააპატიმრეს. მასთან ერთად დააპატიმრეს სამხედრო ცენტრის წევრები: გენერალი [[კოტე აფხაზი]] (სამხედრო ცენტრის ხელმძღვანელი), გენერალი [[ვარდან წულუკიძე]], პოლკოვნიკი [[როსტომ მუსხელიშვილი]], პოლკოვნიკი [[ელიზბარ გულისაშვილი]], პოლკოვნილი [[ალექსანდრე მაჭავარიანი]], პოლკოვნიკი [[გიორგი ხიმშიაშვილი]], როტმისტრი [[ლევან კლიმიაშვილი]], როტმისტრი [[სიმონ ბაგრატიონ-მუხრანელი]], პოლკოვნიკი [[დიმიტრი ჩრდილელი]], კაპიტანი [[ფარნაოზ ყარალაშვილი]], [[იასონ კერესელიძე]] (გენერალ ლეო კერესელიძის უმცროსი ძმა), [[სიმონ ჭიაბრიშვილი]], [[ივანე ქუთათელაძე]] და [[ნიკოლოზ ზანდუკელი]]. 1923 წლის 20 მაისს ისინი დახვრიტეს თბილისში, დღევანდელი "ვაკის„ვაკის პარკის"პარკის“ ტერიტორიაზე.
