ალექსანდრე ანდრონიკაშვილი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
176.221.170.43-ის რედაქტირებები გაუქმდა; აღდგა ლევანი2011-ის მიერ რედაქტირებუ...
ხაზი 1:
'''ალექსანდრე ანდრონიკაშვილი''' (დ. [[1871]] – გ. [[1923]]) [[საქართველო|ქართველი]] მხედართმთავარი და თავისუფლებისათვის მებრძოლი. ანდრონიკაშვილი მსახურობდა რუსეთის იმპერიულ ჯარში. [[პირველი მსოფლიო ომი]]ს დროს გენერლის წოდება მიიღო. საქართველოს დამოუკიდებლობის აღდგენის შემდეგ მსახურობდა გენერალურ შტაბში.
 
1891 წელს დაამთავრა მე-2 სამხედრო სასწავლებელი. პოდპორუჩიკად (05.08.1891) გაიგზავნა ყარსის ციხის საარტილერიო ნაწილში. შემდეგ მსახურობდა კავკასიის საალყო საარტილერიო ნაწილში. პორუჩიკი (10.08.1894). შტაბს კაპიტანი(19.07.1898).კაპიტანი (19.07.1902). 1905 წელს პირველი თანრიგით დაამთავრა გენერალური შტაბის აკადემია. მსახურობდა მე-13 ლეიბ-გვარდიის ერევნის პოლკში (29.04.1906-25.02.1907). უსურიის საკავალერი ბრიგადის უფროსი ადიუტანტი (10.01.1907-20.06.1908). ომსკის სამხერო ოლქის დავალებათა უფროსი-ოფიცერი (20.06.1908-04.11.1909). 36-ე ქვეთი დივიზიის შტაბის უფროსი ადიუტანტი (04.11.1909-01.09.1912). კითხულობდა ლექციებს სამხედრო სასწავლებელში (Алексеевское военное училище) (01.09.1912-1914). პოდპოლკოვნიკი (06.12.1912). პირველი მსოფლიო ომის მონაწილე. 1914 წელს არის მე-11 არმიის შტაბის დავალებათა შტაბ-ოფიცერი. პოლკოვნიკი. (06.12.1914). 75-ე ქვეითთა დივიზიის შტაბის უფროსის მოვალეობის შემსრულებელი (31.12.1914-1916). 298-ე ქვეთი პოლკის უფროსის მოადგილე (05.05.1916). 177- ქვეთი დივიზიის შტაბის უფროსი (08.02.1917). მე-20 საარმიო კორპუსის შტაბის უფროსი (10.06.1917). გენერალ-მაიორი (21.11.1917). ჯილდოები: წმ. სტანისლავი მე-3 (1898); წმ. ანნა მე-3 (1907); წმ. სტანისლავი მე-2 (06.12.1914); წმ. ვლადიმერი მე-3 ხმლებით (16.01.1916). იარაღით (Георгиевское оружие) (16.08.1916).
1918 წლიდან ქართულ არმიაშია. 1918 წლის შემოდგომიდან 1919 წლის ზაფხულამდე ქართული არმიის გენერალური შტაბის უფროსია. 1920 წელს დაინიშნა ქართული სამხედრო სკოლის უფროსად. 1921 წლის თებერვალში თბილისთან მიმდინარე ბრძოლის დროს მეთაურობდა კოჯორ-ტაბახმელას მიმართულებას.თბილისიდან უკანდახევის სემდეგ იყო ტავარსარდლის მოადგილე.
1921 წლიის ოკუპაციის შემდეგ ანდრონიკაშვილი გახდა ეროვნულ-გამათავისუფლებელი მოძრაობის ერთ ერთი ლიდერი. იყო [[დამოუკიდებლობის კომიტეტი]]ს ("დამკომი") სამხედრო ცენტრის წევრი.