ულისე: განსხვავება გადახედვებს შორის

რომანი შეესაბამება ჰომეროსის ოდისეას, მაგრამ არც ეს სიუჟეტური პარალელი თუ ანალოგია და არც საერთოდ ტრადიციულად გაგებული სიუჟეტი არ წარმოადგენს მწერლის ძირითადი სათქმელის გამოხატვის საშუალებას. თხრობა, ამბავი მინიმუმამდეა დაყვანილი. [[რომანი]] თითქმის მთლიანად [[პერსონაჟი|პერსონაჟთა]] ცნობიერების ნაკადის შინაგანი [[მონოლოგი|მონოლოგებისგან]] შდგება. მთელი დღის განმავლობაში ბლუმისა და [[სტივენ დედალოსი]]ს ლტოლვა ერთმანეთისკენ ორივე გმირის უთვისტომობის, სულერი ობლობის, ადამიანური თანადგომისა და სითბოს წყურვილის ტრაგიკული განცდის გამოხატულებაა, რაც მამისა და ძის ერთარსობის [[რელიგია|რელიგიურ]] სიმბოლურ-პაროდიული სქემის სახით არის გამოვლენილი. რომანის ყველა ეპიზოდი , რომელშიც სტივენი ჩნდება, შეიძლება ოთხთავის აბა თუ იმ ამბის თავისებური პაროდია დავინახოთ, ხოლო იქ, სადაც ბლუმი მონაწილეობს, ძირითადადძველი აღთქმის რემინისცენციები ამოვიკითხოთ. არული თუ პირდაპირი ციტაციის გზით გამოვლენილბიბლიური [[მოსე]]ს სიმბოლური სახე [[ირლანდიელი]] ეროვნული გმირის [[ჩარლზ პარნელი|ჩარლზ პარნელის]]ს სახელსაც უკავშირდება. ყველა ამ ანალოგიებისა თუ მითიურ-პარაბოლური [[სიმბოლო]]ს აზრი და დანიშნულება მუდამ ნათელი არ არის. იგრძნობა წინააღმდეგობა ჯოისის პერსონაჟის პარნელისადმი აშკარა სიმპათიასა თუ სტივენის [[ღმერთი]]ს სახედ წარმოდგენისა და იმ ორაზროვან ღვთისმგმობელურ [[ირონია]]ს შორის, რითაც გამსჭვირვალეა მთელი ეს ჯოისური [[მითოლოგია]].