თემურლენგის მესამე ლაშქრობა საქართველოში: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''თემურლენგის მესამე ლაშქრობა''' - შუააზიელი მხედართმთავრის [[თემურლენგი]]ს [[საქართველო]]ში [[თემურლენგის ლაშქრობები საქართველოში|ლაშქრობების]] ერთ–ერთი ეტაპი. ლაშქრობა მოეწყო [[1394]] წლის გაზაფხულზე. მიმდინარეობდა [[სამცხე-საათაბაგო]]ს ტერიტორიაზე.

[[1387]] წლის [[თემურლენგის მეორე ლაშქრობა|ლაშქრობის]] შემდეგ თემურლენგი 1394 წლამდე საქართველოში აღარ გამოჩენილა. თემურლენგმა [[აზია]]ში და [[ირანი|ირანში]] "წესრიგის" დამყარების შემდეგ რამდენჯერმერამდენიმეჯერ [[თოხთამიში]]ს წინააღმდეგ ილაშქრა. [[1391]] წლის 18 ივნისს დიდი ბრძოლა მოხდა თემურლენგსა და თოხთამიშის არმიებს შორის [[კუნდუხჩის ბრძოლა|კუნდუხჩასთან]] ჩისტიპოლსა და [[სამარა]]ს შორის. აღნიშნული ბრძოლა თემურლენგის გამარჯვებით დასრულდა. შემდეგ [[შუა აზია]]ში დაბრუნდა და დაიწყო მზადება ახალი ლაშქრობისათვის ირანისა და მისი მიმდებარე ქვეყნების, მათ შორის [[ამიერკავკასია|ამერკავკასიის]] დასაპყრობად.

[[1392]]-[[1393]] წწ. თემურლენგმა ილაშქრა და ააოხრა ცენტრალური ირანის ქალაქები, შემდეგ [[ბაღდადი]], [[სირია]] და ა. შ. [[1394]] წლის გაზაფხულზე მოადგა სამხრეთ საქართველოს და ოთხი სარდალი 40 000-იანი ლაშქრით გააგზავნა [[სამცხე-საათაბაგო]]ს დასრბევად. სამცხიდან დაბრუნებული ლაშქარი კოლის ველზე შეუერთდა თემურლენგის მთავარ ლაშქარს. სამცხის ლაშქრობის მიზანი, როგორც ჩანს უნდა ყოფილიყო ნადავლის მოპოვება და მთავარი ლაშქრის მომზადება ახალი უფრო დიდი ლაშქრობისათვის, რომელიც შედგა იმავე წლის შემოდგომაზე [[არაგვის ხეობა]]ში თვით თემურლენგის მეთაურობით.