არაორგანული ქიმია: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 1:
[[ფაილი:CsCl polyhedra.png|მინი|300პქ|ცეზიუმის ქლორიდი — კრისტალური სტრუქტურის მაგალითი]]
'''არაორგანული ქიმია''' — მეცნიერება [[ქიმიური ელემენტებიელემენტი|ქიმიური ელემენტებისა]]სა და მათგან წარმოქმნილი მარტივი და რთული ნივთიერებების შესახებ. [[XVIII საუკუნე|XVIII საუკუნის]] ბოლომდე სახელწოდება „არაორგანული ქიმია“ და „ორგანული ქიმია“ მიუთითებდა, თუ ბუნების რომელი „სამეფოდანაა“ მიღებული ესა თუ ის ნაერთი. არაორგანული ქიმიის მთავარ ამოცანას [[ქიმიური ელემენტებიელემენტი|ქიმიური ელემენტებისა]]სა და მათგან წარმოქმნილი ნაერთების შესწავლა შეადგენს, რომელიც მათი [[ატომი|ატომებისა]] და მოლეკულების აღნაგობის, შედგენილობისა და თვისებების ყოველმხრივი გამოკვლევის გზით ხორციელდება.
 
არაორგანული ქიმიის თეორიულ საფუძველს ქმნის ატომისტიკა და მენდელეევის პერიოდულობის კანონი. პირველი ცნობები არაორგანულ ნივთიერებათა — [[ოქრო]]ს, [[ვერცხლი]]ს, [[სპილენძი]]ს, [[ტყვია|ტყვიის]], [[კალა|კალისა]] და [[ვერცხლისწყალი|ვერცხლისწყლის]], [[ნახშირბადი]]ს და [[გოგირდი]]ს შესახებ უძველეს დროს ეკუთვნის. უკვე [[III საუკუნე|III]]-[[IV საუკუნე]]ებში ცდილობდნენ არაკეთილშობილი ლითონების გარდაქმნას კეთილშობილ ლითონებად, რაც შემდგომში მთელი ალქიიის მიმართულების კვლევის საგანი გახდა. [[XVI საუკუნე|XVI]]-[[XVII საუკუნე]]ებში ქიმიის ძირითადი ყურადღება მიმართული იყო სამკურნალო პრეპარატების დამზადებაზე, რითაც საფუძველი ჩაეყარა [[იატროქიმია|იატროქიმიის]] განვითარებას. [[XVII საუკუნე|XVII საუკუნის]] დასასრულს ფრანგმა ქიმიკოსმა [[ნიკოლა ლემერი]]ს „ქიმიის კურსში“ (1675) ქიმიური ნივთიერებანი, მათი წარმოქმნის შესაბამისად დაყო მინერალურ, ცხოველურ და მცენარეულ ნივთიერებებად. აქედან წარმოიშვა სახელწოდება მინერალური ქიმია.
 
== ლიტერატურა ==