ფრანსუა ტრიუფო: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 32:
ტრიუფომ, ისევე როგორც ფრანგული ახალი ტალღის სხვა წარმომადგენელმა, [[ჟან-ლუკ გოდარი|ჟან-ლუკ გოდარმა]], მოღვაწეობა დაიწყო როგორც კინოკრიტიკოსმა. მისი პირველი აღიარებული ფილმი იყო „[[ოთხასი დარტყმა]]“, რომელმაც ტრიუფოს მოუტანა [[კანის კინოფესტივალის ჯილდო საუკეთესო რეჟისორი]]სთვის. ფილმი ტრიუფოსთვის სანახევროდ ავტობიოგრაფიული იყო და ეხებოდა ბავშვს, რომელსაც კონფლიქტი აქვს მშობლებთან და საბოლოოდ სახლიდან გარბის. ფილმის გმირის [[ანტუან დუანელი]]ს ისტორია ტრიუფოს სხვა ფილმებშიც გაგრძელდა. ესენი იყო „[[ანტუანი და კოლეტი]]“, „[[მოპარული კოცნები]]“, „[[სუფრა და საწოლი]]“ და „[[გაქცეული სიყვარული]]“. ყველა მათგანში ანტუანის როლს ასრულებდა [[ჟან პიერ ლეო]]. განსხვავებით პირველი ფილმისგან, დუანელის სერიის სხვა ფილმები კომედიები იყო. ტრიუფო მოგვიანებით კვლავ დაუბრუნდა მოზარდების პრობლემებს და გადაიღო „[[ჯიბის ფული]]“.
 
ტრიუფო ხშირად თავად მონაწილეობდა საკუთარ ფილმებში. ასეთები იყო „[[ველური ბავშვი]]“, „[[მწვანე ოთახი]]“ და „[[ამერიკული ღამე]]“, რომელმაც მოიპოვა ოსკარი ნომინაციაში [[ოსკარი საუკეთესო უცხოენოვანი ფილმისთვის|საუკეთესო უცხოური ფილმი]] და [[ბაფტაBAFTA საუკეთესო რეჟისურისთვის]].
 
როგორც მსახიობს მიღებული აქვს მონაწილეობა რამდენიმე საკუთარ ფილმში, მათ შორის მთავარი როლების შემსრულებლად. ტრიუფომ სხვა რეჟისორის მხოლოდ ორ ფილმში ითამაშა. 1956 წელს [[ჟაკ რივეტი]]ს ფილმში შეასრულა ეპიზოდური როლი და 1977 წელს [[სტივენ სპილბერგი]]ს ფილმში „[[მესამე ხარისხის ახლო კონტაქტები]]“ შეასრულა ფრანგი პროფესორის კლოდ ლაკომბის როლი.
 
== ფილმოგრაფია ==
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ფრანსუა_ტრიუფო“-დან