დიდი სქიზმა: განსხვავება გადახედვებს შორის

კონფლიქტის მოსაგვარებლად რომიდან კონსტანტინოპოლში გააგზავნეს მბრძანებლურად განწყობილი [[კარდინალი]] [[ჰუმბერტ სილვა-კანდიდელი]], რომელიც პაპის შეუზღუდავი ხელისუფლების ერთ-ერთი გავლენიანი თეორიტიკოსი იყო. ჰუმბერტმა კონსტანტინოპოლში ჩაიტანა სინამდვილეში მის მიერვე დაწერილი წერილი ლეგიტიმაციის სახით, რომელშიც „პაპი“ განმარტავდა, რომ მისი იურისდიქცია კონსტანტინოპოლის პატრიარქზეც ვრცელდებოდა. იგი უარყოფდა კონსტანტინოპოლის მსოფლიო პატრიარქის წოდებას, ეჭვი შეჰქონდა მის მადლმოსილებაში, აგინებდა [[მონაზონს]] (ბერს), რომელიც აღმოსავლურ ჩვეულებებს იცავდა (მისი თქმით, იგი, სავარაუდოდ, [[ბორდელი|ბორდელში]] იშვა), მოითხოვდა იმ მრავალ „ცდომილებათა“ შესწორებას, რომლებიც რომის ეკლესიამ, მისი თქმით, დიდი ხნის წინ უარყო. რადგან, გასაგებ მიზეზთა გამო, მოლაპარაკებებს წარმატებული შედეგი არ მოჰყოლია, ჰუმბერტმა 1054 წლის [[16 ივლისი|16 ივლისს]], ერთ-ერთი კამათის დროს, [[აია სოფია]]ს [[საკურთხეველი|საკურთხეველზე]] დადო ბულა, რომელიც რომისაგან განკვეთილად აცხადებდა მიქაელ კერულარიოსსა და სხვა მართლმადიდებელ სასულიერო პირებს. ამ ბულაში მართლმადიდებელი ეკლესია მოხსენიებული იყო, როგორც „მწვალებლობის ბუდე“, ხოლო მიქაელ კერულარიოსი ირონიულად დადანაშაულებული იყო იმაში, რომ მან [[სარწმუნოების სიმბოლო|მრწამსიდან]] [[ფილიოკვე]] ამოშალა (ე. ი. აღმოსავლეთის ეკლესია დაადანაშაულეს მრწამსის შეცვლაში, რაც რეალურად ფილიოკვეს დამატებით დასავლეთმა განახორციელა). ამის შემდეგ ჰუმბერტმა კიდევ მოითხოვა, რომ ჩამოთვლილი „ცდომილებები“ იმპერატორსა და სამღვდელოებას მყისიერად აღმოეფხვრათ, რასაც შედეგად მოჰყვა ჰუმბერტის კინაღამ ლინჩის წესით გასამართლება და იმპერატორის მიერ მის მიმართ დამცავი პატიმრობის გამოყენება.