სათბურის ეფექტი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
მ Bot: 71 ენათაშორისი ბმული გადატანილია Wikidata_ზე, d:q41560 |
მ ბოტი: რჩეული სტატიის ბმული გვერდისათვის qu:Pacha q'uñichiy; cosmetic changes |
||
ხაზი 3:
[[ფაილი:Greenhouse_effect_geo.JPG |thumb|250px|right|ენერგიის გადაცემა კოსმოსს, დედამიწის ატმოსფეროსა და დედამიწის ზედაპირს შორის. სათბურის ეფექტს ატმოსფეროს მიერ დედამიწის ზედაპირის თბური გამოსხივების დაჭერის უნარი განაპირობებს]]
'''სათბურის ეფექტს''' [[
სათბურის ეფექტი 1824 წელს იოზეფ ფურიემ აღმოაჩინა, 1896 წელს კი სვანტე არენიუსმა რაოდენობრივად შეისწავლა. სათბურის ეფექტის გარეშე დედამიწის ზედაპირი დღევანდელთან შედარებით 33°–ით უფრო ცივი იქნებოდა. ითვლება, რომ XX საუკუნეში დედამიწის კლიმატის [[გლობალური დათბობა]] ატმოსფეროში სათბურის ეფექტის მქონე აირების კონცენტრაციის ზრდითაა გამოწვეული.
დედამიწის გარდა სათბურის ეფექტი გააჩნია [[
== მექანიზმი ==
ხაზი 21:
ატმოსფეროს იმ კომპონენტებს (აირებს), რომლებიც თბურ (ინფრაწითელ) გამოსხივებას იჭერს, "სათბურის აირებს" უწოდებენ. დედამიწის ატოსფერო ძირითადად ჟანგბადის და აზოტის აირებისგან შედგება, რომლებიც სათბურის აირებს არ განეკუთვნება. სათბურის ეფექტს ატმოსფეროს სხვა დანამატები იწვევს. თბური გამოსხივების ძირითადი შთანმთქმელები დედამიწის ატმოსფეროში არიან: [[წყალი|წყლის ორთქლი]] (H<sub>2</sub>O), [[ნახშირორჟანგი]] (CO<sub>2</sub>) და [[ოზონი]] (O<sub>3</sub>). მნიშვნელოვანი შთანთქმის უნარი აქვთ აგრეთვე [[მეთანი|მეთანს]] (CH<sub>4</sub>), [[აზოტი|აზოტის ჟანგს]] (NO<sub>2</sub>) და [[ოზონდამშლელი ნივთიერებები|ქლორფტორნახშირწყალბადებს]], თუმცა მათი კონცენტრაცია ატმოსფეროში ნაკლებია.
ატმოსფეროს მიერ თბური გამოსხივების შთანთქმის უნარი მასში სათბურის აირების
[[კატეგორია:ატმოსფეროს ფიზიკა]]
Line 28 ⟶ 27:
[[კატეგორია:გარემოს დაცვა]]
{{Link FA|eu}}
{{Link FA|pl}}
{{Link FA|
|