სილამაზე: განსხვავება გადახედვებს შორის

[[ანტიკური ხანა|ანტიკურ პერიოდში]] ცნება სილამაზე წარმოადგენდა [[ფილოსოფია|ფილოსოფიის]] აღქმის უმნიშვნელოვანეს ყოფიერებას. ძველი ბერძენი ფილოსოფოსების მიერ სილამაზე აღიქმებოდა არსებითად ობიექტურად და [[ონტოლოგია|ონტოლოგიური]] სახით, რომელიც დაკავშირებულია უნივერსუმის სრულყოფილებასთან.

[[სოკრატე]]ს დროს სილამაზე განიხილება არა მხოლოდ ონტოლოგიური გაგებით, არამედ როგორც გონის კატეგორია, [[აღქმა]]. სოკრატესთვის სილამაზე იყო [[სამყარო]]ს მნიშვნელოვანი კატეგორია. [[პლატონი]]ს მიხედვით [[ადამიანი]] დაბადებამდე იმყოფება სილამაზის სფეროში და სუფთა აზრებში. აგრეთვე ფიქრობდა, რომ სილამაზის იდეა (ფორმა) სხვა დანარჩენ იდეებზე მაღლა დგას.<ref>Phaedrus</ref> [[არისტოტელე]]მ დაინახა კავშირი სილამაზესა და სათნოებას შორის და ამტკიცებდა, რომ სათნოება მიმართულია სილამაზისკენ.

[[რომანტიზმი|რომანტიზმის პერიოდში]] [[ედმუნდ ბერკი|ედმუნდ ბერკმა]] მიუთითა განსხვავებისაკენ სილამაზესა და მის კლასიკურ მნიშვნელობასთან, განდიდებასთან.

სილამაზის [[პოსტმოდერნიზმი]]ს უარყოფის შემდეგ, როჯერ სკრუტონი<ref>Beauty: A Very Short Introduction (Very Short Introductions)</ref> და ფრედერიკ ტერნერი<ref>Beauty: The Value of Values</ref><ref>The Culture of Hope</ref><ref>Rebirth of Value: Meditations on Beauty, Ecology, Religion, and Education</ref> დაუბრუნდნენ სილამაზეს როგორც უმნიშვნელოვანეს ღირებულებას. ამერიკელმა ფილოსოფოსმა გაი სირსელომ შემოგვთავაზა სილამაზის ახალი თეორია როგორც დადასტურება სილამაზის სტატუსისა და მნიშვნელობისა [[ფილოსოფია|ფილოსოფიის]] ადგილში.<ref>A New Theory of Beauty. Princeton Essays on the Arts, 1. Princeton, NJ: Princeton University Press, 1975.</ref><ref>Love and Beauty. Princeton, NJ: Princeton University Press, 1989.</ref> ელეინ სკარი აგრეთვე ამტკიცებს, რომ სილამაზე დაკავშირებულია სამართლიანობასთან.<ref>On Beauty and Being Just</ref>

ზოგადად სიტყვახმარებაში სილამაზე არაერთმნიშვნელოვანია. მაგალითად, არსებობს სილამაზე, რომელიც მიმართულია [[ბუნება|ბუნების]] რომელიმე ობიექტის, [[ადამიანი]]ს (ხშირად ქალის) და სხვ. მიმართ.

 

 

 

 

== სქოლიო ==

 

[[კატეგორია:ესთეტიკა]]