[[ფაილი:Danube near Iron Gate 2006 3.JPG|thumb|რკინის ჭიშკარი]]
'''რკინის ჭიშკარი''' ({{lang-ro|Porţile de Fier}}; {{lang-sr|Đerdapska klisura}}; {{lang-hu|Vaskapu}}; {{lang-sk|Železné vráta}}; {{lang-tr|Demirkapı}}; {{lang-de|Eisernes Tor}}; {{lang-bg|Железна врата}}) — [[დუნაი]]ს ხეობის ვიწრობი [[სერბეთი]]სა და [[რუმინეთი]]ს საზღვარზე, ქალაქ [[ორშოვი]]ს ქვემოთ. მოქცეულია სამხრეთ კარპატებსა და აღმოსავლეთ სერბეთის მთებს შორის. გარშემორტყმულია კლდეებით[[კლდე]]ებით. სიგრძე 3 კმ, სიგანე 162 მ. [[კალაპოტი|კალაპოტში]] ნაოსნობის შემაფერხებელი [[ჩქერი|ჩქერები]] და [[ჭორომი|ჭორომებია]]. [[ევროპა|ევროპის]] ერთ-ერთი ყველაზე წარმტაცი ადგილია. მარჯვენა სანაპიროზე მდებარეობს [[ჯერდალის ეროვნული პარკი]]. ძველი რომაელი ავტორების თხზულებებში ამ ჭორომიან ვიწრობს „კატარაქტები“ ეწოდებოდა. [[XIV საუკუნე|XIV საუკუნის]] ბოლოდან წყაროებში ეწოდებოდა „რკინის კარი“. სიტყვათშეწყობაში „რკინის ჭიშკარს“ აქვს მყარი ხასიათი და ფართო არეალი: ეს ტერმინი გვხვდება კავკასიაში, ყირიმში, შუა აზიაში, სტარა-პლანინის ქედში და სხვა. ყველა შემთხვევაში სლავური გეოგრაფიული ტერმინი „ჭიშკარი“ აღნიშნავს „მთის გასასვლელს“, „ღრმა ხეობას, რომელშიც იჭრება მდინარე“, „ზღვის სრუტე“. თუმცა „რკინის“ აზრის განსაზღვრა სადავოდ რჩება. კალაოტში არსებული ჭორომი შემომვლელი არხის აშენებამდე ხელს უშლიდა ნაოსნობას. 1298 წელს ააშენეს 2,5 კმ სიგრძის შემომვლები არხი. 1972 წელს იუგოსლავიამ და რუმინეთმა ააგო სანაოსნო სისტემა და მძლავრი ჰესი.
