იოანე ოქროპირი: განსხვავება გადახედვებს შორის

“გინდა, რომ პატივი სცე ქრისტეს სხეულს? ნუ უგულვებელჰყოფ მას როდესაც ტანზე არ აცვია. ნუ შემოხვალ ტაძარში მის პატივსაცემად გამოწყობილი აბრეშუმში, როდესაც გაჭირვებულს გარეთ ყურადღებასაც არ აქცევ როცა ცივა და ავათაა. მან ვინც ბრძანა:”ეს არის ხორჩი რემი” არის იგივე ვინც ბრძანა: “შენ მნახე მშიერი და არ მაჭამე,” და კიდევ “რაც გაუკეთე უმცირეს ჩემს ძმათაგან მეც იგივე გამიკეთე”… რა სიკეთეა როდესაც [[ზიარება|ზიარების]] მაგიდაზე უამრავი ოქროსი და ვერცხლის ბარძმებია და შენი ძმა შიმშილით კვდება? დაიწყე მისი შიმშილის დაკმაყოფილებით და მხოლოდ შემდეგ რაც შემოგვრჩება მაგით მორთე ეკლესია.”

 

 

ერთ-ერთი ინციდენტი რომელიც მოხდა, ნათელს ჰყოფს იოანეს ქადაგებების გავლენაზე ანტიოქიაში. როდესაც იოანე ოქროპირი ჩავიდა ანტიოქიაში, როგორც ეპისკოპოსს ევალებოდა ხალხის შემაძრწუნებელი ქცევებისთვის იმპერატორ [[თეოდოსი I|თეოდოსი I]]-თან შუამავლობა გაეწია, მოქალაქენი ანგრევდნენ და ძარცვავდნენ იმპერატორის ძეგლებს ქალაქიში. [[მარხვა|მარხვის]] კვირებში 387 წელს, იოანემ წარმოთქვა 21 ქადაგება, რომლითაც ამხილა ხალხი რაოდენ არასწორ საქციელს ჩადიოდნენ. ამან დიდი გავლენა მოახდინა უმეტეს მოსახლეობაზე და ბევრი წარმართიც კი მოინათლა, თავის ქადაგებების შედეგად. ამის და შედეგად თეოდოსი I-ს შურისძიება არ ყოფილა იმდენად მკაცრი რამდენადაც მოელოდნენ..