ერეკლე II: განსხვავება გადახედვებს შორის

შაქის ხანს, აჯი–ჩალაბს, რომელიც წარმოშობით სარწმუნოებაშეცვლილი სომეხი იყო, არ აწყობდა რეგიონში ქართველთა ბატონობა. [[1751]] წლის თებერვალში, მდინარე აგრი–ჩაისთან, აჯი–ჩალაბმა დაამარცხა ქართველები. ამ ბრძოლაში, მდინარეში ცხენიანად ჩავარდნილი ერეკლე [[პაპა ბებურიშვილი-ვაჩნაძე]]ს დახმარებით გამოვიდა წყლიდან, მაჩხაანელმა გლეხმა დათუნა ბოსტაშვილმა კი თავისი ცხენი დაუთმო და ერეკლე დატყვევებას გადარჩა. [[1752]] წელს, აჯი–ჩალაბმააჯი-ჩალაბმა, განჯასთან ისევ დაამარცხა ქართველები.

მართალია [[1751]] წლის [[ივლისი|ივლისში]], თავრიზის მმართველი და ირანის ტახტის მაძიებელი, აზატ–ხანის თვრამეტიათასკაციანი ლაშქარი, ერეკლემ ერევნის მახლობლად, [[ყირბულახის ბრძოლა]]ში საოცარი საზრიანი და საკუთარი გმირული შემართების წყალობით და ბრძოლით დაამარცხა, აჯი–ჩალაბთან[[აჯი-ჩალაბი|აჯი-ჩალაბთან]] მარცხი მაინც ამცირებდა რეგიონში ქართველთა ავტორიტეტს.

ერეკლემ, ქართლ–კახელთა ჯარს, დაქირავებული ჩერქეზებისა და მცირე რაოდენობის ოსების ჯარი მიაშველა, მათი ანაზღაურებისათვის სამეფო ხაზინის ნივთებზე ოქრო ააძრობინა და ფული მოჭრა. [[1752]] წლის [[სექტემბერი|სექტემბერში]], ყაზახ–შამშადილუს საზღვარზე, [[თულქითეფეს ბრძოლა]]ში. აჯი–ჩალაბისაჯი-ჩალაბის ჯარი, რომელსაც მისი ვაჟი აღა–ქიში სარდლობდა სასტიკად დაამარცხეს ქართველებმა.