ლუკა ასათიანი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[[1884]][[1885|-85]] წლებში აღადგინეს [[1862]] წელს ჩაინგრეული ჯაჭვის ხიდი.

ასათიანისა და გაბრიელ ეპისკოპოსის ერთობლივი ძალისხმევით [[1882]] წელს საფუძველი ჩაეყარა „პეტრე-პავლეს“ ეკლესიის მშენებლობას, რომელიც [[1903]] წელს დასრულდა.

ცნობიალია, რომ როგორც ქუთაისის, ასევე ბათუმის ქალაქის თავად ლუკა ასათიანის კანდიდატურა [[ილია ჭავჭავაძე|ილია ჭავჭავაძემ]] წარადგინა და მხარს უჭერდა მის ამ პოსტებზე დამტკიცებას, შემთხვევითი არც ის იყო, რომ [[გაზეთი ივერია|გაზეთ „ივერია“]]-ს პირველი ნომრის გამოსვლასთან დაკავშირებით რედაქტორის მიერ [[თბილისი|თბილისში]] მოწყობილს დარბაზობას ლუკა ასათიანიც ესწრებოდა.

ქალაქი ბათუმის სათათბიროს პირველი არჩევნები [[1894]] წელს გაიმართა, სადაც 35 ხმოსანი და ცხრა კანდიდატი აირჩიეს. [[1895]] წლის [[25 იანვარი|25 იანვარს]] ქალაქის გამგეობის თანამდებობის პირების არჩევნები მოეწყო, რის შედეგადაც ქალაქის თავად გამოჩენილი ქართველი საზოგადო მოღვაწე ლუკა ასათიანი აირჩიეს, გამგეობის წევრებად გ. რ. ვოლსკი და ი. ივანოვი, ქალაქის გამგეობის მდივნად _კი ივანე მესხი.

ქალაქის სათათბიროს მეორე არჩევნები [[1898]] წელს გაიმართა. ქალაქის თავად კვლავ ლუკა ასათიანი აირჩიეს, რომელმაც დიდი ღვაწლი დასდო ბათუმის განაშენიანებას. განსაკუთრებით აღსანიშნავია ქალაქის მიმდებარე ტერიტორიებზე ჭაობის ამოშრობა, კაპიტალურად გაყვანილი სანიაღვრე კანალიზაციის არხები (მათ შორის ჟილინსკისა და ივანოვის არხები), რომლებმაც მთელი ქალაქი გადაკვეთეს. პარალელურად წარმოებდა ქალაქის დადაბლებული ადგილების ხრეშითა და გრუნტით მოზვინვა. ყოველივე ამან განაპირობა ქალაქში ჭაობიანი ადგილების დაშრობა და მეტად საშიში ავადმყოფობის მალარიის მოსპობა. შედეგად შესაძლებელი გახდა ახალი ქუჩების გაყვანა და ნაწილის კეთილმოწყობა.