ანასტასია ვირსალაძე: განსხვავება გადახედვებს შორის

[[1909|1909 წელს]] წარმატებით დაამთავრა [[პეტერბურგი|პეტერბურგის]] [[კონსერვატორია]]. პროფესორ ა. ესიპოვას ხელმძღვანელობით (პირველი ქართველი მუსიკოსი ქალი, რომელმაც მიიღო უმაღლესი მუსიკალური განათლება). 1921-1968 პედაგოგიურ მოღვაწეობას ეწევა თბილისის სახელმწიფო კონსერვატორიაში (1923-მდე თბილისის მეორე კონსერვატორიაში). 1932-იდან — [[პროფესორი]], მრავალი წლის განმავლობაში - კათედრის გამგე. [[1926|1926 წელს]] შემოქმედებითი მივლინებით იყო [[ბერლინი|ბერლინში]]. ეწეოდა საკონცერტო მოღვაწეობას. იყო პიანისტების II (1935) და III (1937) საკავშირო კონკურსების ჟიურის წევრი. კონსერვატორიასთან „ნიჭიერ ბავშვთა ჯგუფის“ დაარსებიდან (1934, 1938-იდან – ცენტრალური მუსიკალური ათწლედი) მისი პროფესორია. აღზარდა 100-ზე მეტი მოწაფე (მათ შორის დ. ბაშკიროვი, [[ელისო ვირსალაძე|ელისო ვირსალაძე]], ლ. ვლასენკო). შექმნა საფორტეპიანო სკოლა, რომლისთვისაც დამახასიათებელია სტილის ფაქიზი შეგრძნება, დახვეწილი გემოვნება, ბგერის მაღალი კულტურა.