თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრი: განსხვავება გადახედვებს შორის

თეატრის სამხატვრო ხელმძღვანელია [[გიორგი ჟორდანია|გიორგი ჟორდანია]], მთავარი დირიჟორი [[ჯანლუკა მარჩანო|ჯანლუკა მარჩანო]], ბალეტის სამხატვრო ხელმძღვანელი — [[ანანიაშვილი, ნინო|ნინო ანანიაშვილი]].

 

* [[ალექსანდრე დიუმა (უმცროსი)]], რომელიც 1879 წელს ეწვია თბილისს, აღნიშნავდა:"ჩემი ცხოვრების მანძილზე მე თითქმის ყველა თეატრი მოვინახულე, მაგრამ ვერც ერთი მათთგანი ვერ შეედრება სილამაზით თბილისის თეატრს".

* ქართული კულტურისთვის უდიდესი მნიშვნელობა ჰქონდა ჩაიკოვსკის ხუთგზის სტუმრობას საქართველოში [[1886]]—[[1890]] წლებში. რუსი კომპოზიტორი მუდამ აღფრთოვანებული რჩებოდა ქართული საზოგადოების დამოკიდებულებით ოპერის და ზოგადად აკადემიური მუსიკისადმი. იგი საგანგებოდ უსვამდა ხაზს მისი ოპერებისადმი არსებულ ცხოველ ინტერესს საქართველოში — „ჩემი ოპერები აქ უფრო ხშირად იდგმება და უფრო უყვართ, ვიდრე სხვაგან“.

* თბილისის ოპერის სცენაზე დაიწყო პროფესიული სასცენო მოღვაწეობა, ცნობილმა რუსმა ოპერის მომღერალმა [[ფიოდორ შალიაპინი|ფიოდორ შალიაპინმა]]. 1893-94 წლის სეზონში შეასრულა მეფისტოტელის (გუნოს „ფაუსტი“) და მეწისქვილის (დარგომიჟსკის „ალი“) პარტიები.

* 1905-1907 წლებში თბილისის ოპერის სცენაზე გამოდიოდა უდიდესი იტალიელი ბარიტონი [[ტიტა რუფო|ტიტა რუფო]]. მომღერალი ავტობიოგრაფიულ წიგნში „ჩემი ცხოვრების პარაბოლა” თავად იხსენებს ამ ფაქტს.

 

== ლიტერატურა ==