ხარფუხი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 1:
'''ხარფუხი''' — [[თბილისი]]ს ერთ-ერთი ძველი უბანი [[მტკვარი|მტკვრის]] მარჯვენა სანაპიროზე, თაბორის მთის აღმოსავლეთ კალთაზე. ეს არის „სეიდაბადის“ გვიანდელი სახელი, სიტყვა სომხურია და ნიშნავს ხველას, სურდოს, გაციებას.<ref>[http://www.nplg.gov.ge/gsdl/cgi-bin/library.exe?e=d-01000-00---off-0dictiona--00-1--0-10-0--0-0---0prompt-10--.%2e-4----4---0-1l--11-en-10---10-help-50--00-3-about-00-0-00-11-1-0utfZz-8-00-0-11-1-0utfZz-8-00&a=d&c=dictiona&cl=CL4&d=HASH945f1cfef6b5cefba63e6a.10.1 უნივერსალური ენციკლოპედიური ლექსიკონი]</ref>
== სახელწოდება ==
უბნის თანამედროვე დასახელება — ხარფუხი — სომხურია და ადგილმა სახელი მიიღო თაბორის მთის ძირში, გორხანის ახლოს (თათრების სასაფლაო) მდგარი საკულტო დანიშნულების მქონე ქვის გამო, რომელზეც ხატი იყო მისვენებული. ხარფუხი სომხურ ენაზე ხველას, სურდოს, გაციებას ნიშნავს. თბილისელ ქრისტიანულ მცხოვრებლებს სურდოშეყრილი და ყივანახველიანი ბავშვები მიჰყავდათ იმ ქვასთან. შეაწირად მიჰქონდათ ქსოვილისგან შეკერილი თოჯინა, რომელსაც მხარზე პატარა ხურჯინი ჰქონდა გადაკიდებული. ხურჯინში შაქრის ნატეხები ელაგა. ამ გასამრჯელოთი ცდილობდნენ წმინდა ხატის გულის მოგებას.<ref>[http://xarpuxi.blogspot.com/ ხარფუხი (სეიდაბადი) — წარმოშობა]</ref>
==სქოლიო==
| |||