პარგელი იბრაჰიმ-ფაშა: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 41:
იბრაჰიმი წარმატებული იყო დიპლომატიურ ასპარეზზეც. ვენეციელმა დიპლომატებმა მას სულეიმანის მსგავსად „იბრაჰიმ დიდებულიც“ კი უწოდეს. [[1553]] წელს მან დაარწმუნა [[კარლ V ჰაბსბურგი|კარლ V]], რათა დაეთმო [[უნგრეთი]]. [[1535]] წელს დაასრულა მონუმენტალური შეთანხმება [[ფრანსუა I (საფრანგეთი)|ფრანსუა I-თან]], რომლის მიხედვითაც საფრანგეთმა [[ჰაბსბურგები]]ს წინააღმდეგ ერთობლივი მოქმედების სანაცვლოდ მიიღო ხელსაყრელი სავაჭრო უფლებები [[ოსმალეთის იმპერია]]ში.
სულეიმანის არმიის გამოცდილმა მეთაურმა, გაუფრთხილებლობლობის გამო სულთნის რისხვა დაიმსახურა, უწოდა რა საკუთარ თავს ზედსახელი, რომელშიც ჩართული იყო სიტყვა „სულთანი“. ეს მოხდა [[სეფიანთა სამეფო დინასტია|სეფიანთა]] [[სეფიანთა იმპერია|სპარსეთის იმპერიის]] თურქთა წინააღმდეგ კამპანიის დროს. კერძოდ, სახელი ასე წარმოითქმოდა – სულთანი [[სერასქირი]], რაც სულეიმანმა ძალიან სერიოზულ შეურაცხყოფად მიიღო. ინციდენტმა დასაბამი მისცა მოვლენებს, რომელიც [[1536]] წელს მისი დახრჩობით დასრულდა.
მოგვიანებით სულთანი ძალიან განიცდიდა თავის გადაწყვეტილებას. მას შეეცვალა ხასიათი და გახდა ძალიან ენაბილწი. სულთნის სინანული აისახა მის პოეზიაშიც, 20 წლის შემდეგაც კი იგი წერდა ლექსებს მეგობრობაზე და მეგობრებს შორის ნდობაზე.
[[კატეგორია:ოსმალეთის იმპერიის დიდი ვეზირები]]
| |||