იაპონიის შიგა ზღვა: განსხვავება გადახედვებს შორის

ზღვაში დაახლოებით 3000 კუნძულია, რომლებიც იკავებენ მისი სივრცის მნიშვნელოვან ნაწილს. კუნძულები გაყოფილია მრავალრიცხოვანი [[სრუტე]]ებით. ნაპირები ძლიერ დანაწევრებულია. ზღვის შუა ნაწილი მეტად მცირეწყლიანია. მოქცეულია [[ჩრდილოეთი ნახევარსფერო|ჩრდილოეთ ნახევარსფეროს]] სუბტროპიკულ ზონაში. წარმოადგენს [[იაპონია|იაპონიის]] უმნიშვნელოვანეს შიდა საზღვაო გზას. [[ზამთარი|ზამთარში]] აზიის მატერიკზე ვრცელდება მაღალი წნევის მდგრადი ოლქი, ხოლო [[წყნარი ოკეანე|წყნარი ოკეანის]] ჩრდილოეთ ნაწილში გავრცელებულია [[ალეუტის მინიმუმი]], რომლის ცენტრი ლოკალიზდება ალეუტის მწკვრივის აღმოსავლეთ ნაწილში. ამასთან დაკავშირებით იაპონიის შიდა ზღვის ღია სივრცეებში გაბატონებულია ჩრდილოეთ-დასავლეთის და ჩრდილოეთის ქარები (ზამთრის მუსონი), რომელთა განმეორებადობა აჭარბებს 60%-ს, ხოლო მათი სიჩქარე საშუალოდ უდრის 3-4 მ/წმ-ს (ცალკეულ თვეებში ეს მაჩვენებელი მატულობს). ნაპირების რთული [[ოროგრაფია]] შესამჩნევად ახდენს გავლენას [[ქარი|ქარების]] მიმართულებასა და სიჩქარეზე.

ცალკეულ რაიონებში (კამონის სრუტე) ქარები მიმართულების მხრივ არამდგრადია. ქარის სიჩქარე აქ აღწევს საშუალოდ 4-6 მ/წმ-ს. სანაპიროს სხვა მონაკვეთებზე ქარები ხშირად აღწევენ შტორმულ ძალას ([[ბუნგოს სრუტე]], ჰონსიუს[[ჰონსიუ]]ს სანაპირო და სხვა. ამ სეზონში ზღვის დიდ ნაწილში ფიქსირდება 2-4, ხოლო ადგილ-ადგილ 6-12 შტორმული დღე. [[შტილი]] იშვიათია. [[ზაფხული]] ცხელი და მეტად ნოტიოა. ივნისის[ივნისი]]ს შუა რიცხვებში მყარი [[ღრუბლები]] ფარავენ ცას და თითქმის არ აღინიშნება დღე [[წვიმა|წვიმის]] გარეშე. დამახასიათებელია მოღრუბლული, დახშული, წვიმიანი ამინდები ნათელი დღეეების გარეშე. უძველესი ზონის ნაპირები ზომიერდება ბრიზით[[ბრიზი]]თ, თუმცა ღამის საათებში გაგრილებული ზღვის ბრიზი წყდება და [[ამინდი]] ხდება ცხელი, ნოტიო და დახშული.