ერებუსი: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''ერებუსი''' (Erebus) — ვულკანი [[ანტარქტიდა]]ში. ყველაზე სამხრეთით მდებარე მოქმედი ვულკანი დედამიწაზე. სიმაღლე 3794 მ. მდებარეობს [[როსის კუნძული|როსის კუნძულზე]], სადაც ამის გარდა არსებობს 3 ჩამქრალი ვულკანი. აგებულია [[ბაზალტი|ბაზალტებითა]] და [[ტუფი|ტუფებით]]. მთავარი კრატერის დიამეტრია 850 მ, სიღრმე 275 მ, განლაგებულია 3743 მ სიმაღლეზე. მთავარი კრატერის დაბლა მდებარეობს მეორე, შედარებით მცირე კრატერი. ვულკანის კრატერში არსებობს უნიკალური ლავური ტბა. მუდმივი აქტიურობა შეიმჩნევა [[1972|1972 წლიდან]]. კალთებზე ბევრია [[ფუმაროლები]] და [[პარაზიტული კონუსი]], რომლებიც აქტიური კრატერის მსგავსად კენიტური [[ტუფი|ტუფითა]] და [[ლავა|ლავითაა]] აგებული. მოქცეულია [[დედამიწის ქერქისქერქი]]ს რღვევების კვეთის ადგილას და წარმოადგენს დედამიწის ეთერთ-ერთ ყველაზე აქტიურ ვულკანს. ამ რღვევებიდან პერიოდულად იფრქვევა სიღრმითი აირები, მათ შორის [[წყალბადი]] და [[მეთანი]], რომლებიც სტრატოსფეროსთან[[სტრატოსფერო]]სთან მიღწევისას ანგრევენ [[ოზონი|ოზონს. ვულკანის კალთებზე 100 მ სიმაღლეზე ნაპოვნია ზღვის ფაუნისა და ფლორის ნაშთები]]. ოზონის ფენის მინიმალური სისქე შეიმჩნევა [[როსის ზღვაზეზღვა]]ზე, სადაც განლაგებულია ვულკანი ერებუსი. ვულკანის კალთებზე 100 მ სიმაღლეზე ნაპოვნია ზღვის ფაუნისა და ფლორის ნაშთები.

მწვერვალზე პირველად ავიდნენ და მიაღწიეს მოქმედი ვულკანის კიდეს [[ერნესტ შეკლტონისშეკლტონი]]ს ექსპედიციის წევრებმა [[1908]] წლის [[10 მარტი|10 მარტს]]. გემსა და ვულკანს სახელი ეწოდა ძველი ბერძენი ღმერთის ერების პატივსაცემად. ერებუსი აღმოაჩინა ინგლისურმა ექსპედიციამ პოლარეთის მკვლევარის [[ჯეიმზ როსისროსი]]ს ხელმძღვანელობით [[1841]] წლის [[28 იანვარი|28 იანვარს]]. სახელი ეწოდა ექსპედიციის ერთ-ერთი გემის სახელის მიხედვით.