რეზო ჩხეიძე: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
Bot: Migrating 5 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q502076 (translate me)
clean up, replaced: ვებგვერდი → საიტი using AWB
ხაზი 10:
| გარდაცვალების თარიღი =
| გარდაცვალების ადგილი =
| საქმიანობა = [[რეჟისორი|კინორეჟისორი]]</br />[[სცენარისტი]]</br />[[პროდიუსერი]]
| სხვა სახელები=
| შემოქმედების წლები =
ხაზი 16:
| მშობლები =
| საცხოვრებელი ადგილი=
| საიტი=
| ვებგვერდი=
| აკადემიის ჯილდოები=
| ემმის ჯილდოები=
ხაზი 32:
[[1943]]-[[1946]] წლებში სწავლობდა რუსთაველის სახელობის თეატრალურ ინსტიტუტში, [[1953|1953 წელს]] დაამთავრა საკავშირო კინემატოგრაფიის სახელმწიფო ინსტიტუტის სარეჟისორო ფაკულტეტი (ს. იუტკევიჩისა და მ. რომის სახელოსნო). რეჟისორ [[აბულაძე, თენგიზ|თენგიზ აბულაძესთან]] ერთად გადაიღო კინონარკვევები: „ჩვენი სასახლე“ ([[1953]]), „ქართული ხალხური ცეკვის სახელმწიფო ანსამბლი“ ([[1954]]) და მხატვრული ფილმი „მაგდანას ლურჯა“ ([[1955]]; კანის IX საერთაშორისო კინოფესტივალის მთავარი პრიზი - „ოქროს რტო“ და I პრემია ედინბურგის X საერთაშორისო კინოდესტივალზე, ორივე 1956).
 
გადაიღო მხატვრული ფილმები: „ჩვენი ეზო“ (1956, ოქროს მედალი, I პრემია და დიპლომი მოსკოვის ახალგაზრდობისა და სტუდენტთა VI მსოფლიო ფესტივალზე [[1957]]), „მაია წყნეთელი“ ([[1959]]), „განძი“ ([[1961]]; დიდი პრიზი დელის II საერთაშორისო კინოფესტივალზე, [[1961]]), „[[ზღვის ბილიკი]]“ ([[1962]]),[[ ჯარისკაცის მამა|„ჯარისკაცის მამა“]] ([[1964]], პრემია კორკში (ირლანდია) X საერთაშორისო კინოფესტივალზე, დიპლომი სან-ფრანცისკოსა და სალონიკის საერთაშორისო კინოფესტივალებზე, პრიზი რომის II საერთაშორისო კინოფესტივალზე, ოთხივე [[1965]]), „ღიმილის ბიჭები“ ([[1969]] საქართველოს კომკავშირის პრემია „ჯარისკაცის მამასთან“ ერთად, [[1970]]), „ნერგები“ ([[1972]]; დიპლომი მოსკოვისა და ტაშკენტის საერთაშორისო კონოფესტივალებზე, ორივე [[1973]]), „მშობლიურო ჩემო მიწავ!“ ([[1980]]; მთავარი პრიზი და დიპლომი ვილნიუსის XIV საკავშირო კინოფესტივალზე, [[1981]]; [[ლენინური პრემია]], 1986; 1991 - უარი განაცხადა) და სხვა.
 
ჩხეიძის ფილმებს ახასიათებს მაღალი იდეურობა, სიახლის გრძნობა, სისადავე, მოქალაქეობრივი ჟღერადობა. ყოფილი სსრკ უმაღლესი საბჭოს IX-XI მოწვევების დეპუტატი. დაჯილდოებულია [[ლენინის ორდენი|ლენინის ორდენით]], ორი სხვა ორდენითა და მედლებით. [[1963]]-[[1981]] წლებში საქართველოს კინემატოგრაფისტთა კავშირის მდივანი. [[1974]] წლიდან რუსთაველის სახელობის თეატრალური ინსტიტუტის პედაგოგი. იყო კინოსტუდია „ქართული ფილმის“ დირექტორი.
ხაზი 49:
 
{{DEFAULTSORT:ჩხეიძე, რევაზ}}
 
[[კატეგორია:ქართველები]]
[[კატეგორია:ქართველი კინორეჟისორები]]
[[კატეგორია: ლენინის ორდენის კავალრები]]
[[კატეგორია:დაბადებული 1926]]
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/რეზო_ჩხეიძე“-დან