აწყურის საეპისკოპოსო: განსხვავება გადახედვებს შორის

 

ადრეც და განსაკუთრებით ოსმალთა გაძლიერების შემდეგ, [[XIV საუკუნე|XIV]]-[[XV საუკუნე]]ებიდან, [[ანტიოქიის პატრიარქები|ანტიოქიის პატრიარქს]] არაერთგზის გამოუგზავნია თავისი ხალხი საქართველოში შესაწირავის მისაღებად. საბუთებიდან ჩანს, რომ ისინი [[ათაბაგი|ათაბაგების]] გულის მოსაგებად სეპარატისტულ განწყობილებას აღვივებდნენ და საათაბაგოს ეპისკოპოსებს ქართლის კათალიკოსისადმი ურჩობისაკენ უბიძგებდნენ. ეს კარგად ჩანს [[1414]]-[[1426]] წლებში დაწერილ გერასიმე მაწყვერელის ერთგულების წიგნში ქართლის კათალიკოსის [[მიქელ VI|მიქაელისადმი]]. აქ აწყურის ეპისკოპოსი პირობას დებს, რომ იგი მარადჟამს მეფისა და კათალიკოსის მლოცველ-მომხსენებელი იქნება ისევე, როგორც ძველად; არ მოიხსენიებს ანტიოქიის პატრიარქს არც მისგან გამოგზავნილ კაცს შეიწყნარებს; კათალიკოსოს გარეშე არც ვარძიის დიაკვანს აკურთხებს და არც საფარის სამწყსოს; კათალიკოსის მიერ დალოცვლილი ან შეჩვენებული, ასევე დარჩება მაწყვერელისგანაც.

 

[[კატეგორია:საქართველოს საეპისკოპოსოები]]