ქალკედონის საეკლესიო კრება: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 2:
'''ქალკედონის მსოფლიო საეკლესიო კრება''' – [[მართლმადიდებლობა|მართლმადიდებლების]] მიერ აღიარებული მეოთხე [[მსოფლიო საეკლესიო კრება]]. გაიმართა [[451]] წელს [[მარკიანე (ბიზანტია)|მარკიანე]]ს ([[450]]-[[457]]) ზეობისას ქალაქ [[ქალკედონი|ქალკედონში]], [[რომის პაპი]]ს [[ლეო I|ლეო I-ის]] მოწვევით. მასში 630 ეპისკოპოსი მონაწილეობდა. კრებას უნდა განეხილა [[დიოფიზიტობა|დიოფიზიტობისა]] და [[მონოფიზიტობა|მონოფიზიტობის]] საკითხი, სინადვილეში კი იგი რომის პაპისა და [[კონსტანტინოპოლის ეპარქია|კონსტანტინოპოლის საპატრიარქოს]] შორის შენიღბული ბრძოლის ნაწილი იყო.
 
რომის პაპი, რომელიც თავს მსოფლიო ეკლესიის მეთაურად მიიჩნევდა, [[კონსტანტინოპოლი|კონსტანტინოპოლში]] დედაქალაქის გადატანის შემდეგ, დაუპირისპირდა [[ბიზანტიის იმპერიაიმპერატორების სია|ბიზანტიის]] იმპერატორს]] და, განსაკუთრებით, ახლად აღმოცენებულ [[კონსტანტინოპოლის ეპარქია|კონსტანტინოპოლის საპატრიარქო]]ს. კონსტანტინოპოლი, როგორც „ახალი რომი“, [[რომი]]ს კონკურენტი გახდა.
 
ქრისტიანულ ეკლესიაში, განსაკუთრებით მძაფრი იყო დავა [[იესო ქრისტე]]ს ბუნების შესახებ, რომელიც სხვადასხვა მწვალებლობის საფუძველი გახდა. [[V საუკუნე|V საუკუნის]] შუა ხანებში [[ალექსანდრია]]ში წარმოიშვა ახალი მიმდინარეობა – [[მონოფიზიტობა]]. მონოფიზიტები ქრისტეს ადამიანურ საწყისს უარყოფდნენ და მასში მხოლოდ ღვთაებრივ ბუნებას აღიარებდნენ. ქალკედონის მსოფლიო საეკლესიო კრებამ, [[451]] წელს დაგმო მონოფიზიტობა და აღიარა ქრისტეში ღვთაებრივისა და ადამიანურის განუყოფლობა – დიოფიზიტობა.