ართურ ჯეიმზ ბალფური: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''ართურ ჯეიმზ ბალფური''' ({{lang-en|Arthur Balfour}}; დ. [[25 ივლისი]], [[1848]], [[უიტინჯემი |უიტინჯემი]] — გ. [[19 მარტი]], [[1930]], [[ფიშერ-ჰილი]], [[სარი (საგრაფო)|სარის საგრაფო]]) — [[ინგლისელები|ინგლისელი]] სახელმწიფო მოღვაწე. [[1874]] წლიდან [[პარლამენტი |პარლამენტის]] წევრი. [[კონსერვატიული პარტია (გაერთიანებული სამეფო)|კონსერვატიული პარტიის]] ერთ-ერთი ლიდერი. ლორდი [[1922]] წლიდან, [[1887]]-[[1891]] წლებში [[ირლანდია|ირლანდიის]] საქმეთა მინისტრი. ატარებდა ირლანდიის ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის წინააღმდეგ მკაცრი რეპრესიების პოლიტიკას. [[1891]]-[[1892]] წლებსა და [[1895]]-[[1902]] წლებში ფინანსთა მინისტრი, [[1902]]-[[1905]] წლებში [[პრემიერ-მინისტრი]]. [[1904]] წელს [[საფრანგეთი]]დან დადო შეთანხმება, რომელიც [[ანტანტა|ანტანტის]] საფუძველი გახდა. [[1915]]-[[1916]] წლებში იყო საზღვაო მინისტრი, [[1916]]-[[1919]] წლებში იყო საგარეო საქმეთა მინისტრი. [[1918]] წლის [[მარტი]]დან აქტიურად მონაწილეობდა ანტისაბჭოური ინტერვენციის მოწყობაში. მისი ე. წ. „[[ბალფურის დეკლარაცია]]“ ([[1917]] წლის [[ნოემბერი]]) [[პალესტინა]]ში ებრაული „ეროვნული კერის“ შექმნის შესახებ გამოხატავდა [[ბრიტანეთი]]ს იმპერიალიზმის[[იმპერიალიზმი]]ს მისწრაფებას შეენარჩუნებინა ბატონობა [[ახლო აღმოსავლეთი|ახლო აღმოსავლეთში]]. ბალფურმა, როგორც ინგლისელმა დელეგატმა, მონაწილეობა მიიღო ''ვერსალის საზავო ხელშეკრულების'' ([[1919]]) შემუშავებაში. [[1912]]-[[1922]] წლებში იგი მეთაურობდა [[ინგლისი]]ს დელეგაციას [[ვაშინგტონის კონფერენცია]]ზე.