'''ბაბილუა, ვლადიმერ''' ილიას ძე ბაბილუა''' (* [[26 აპრილი]], [[1897]], სოფ. [[ქვემო ჭალადიდი]], ახლანდელი ფოთის[[ფოთი]]ს ტერიტორია ― † [[6 იანვარი]], [[1977]], [[თბილისი]]), ქართული ხალხური სიმღერების შემსრულებელი და [[ლოტბარი]]. საქართველოს ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე ([[1962]]). ==ბიოგრაფია== [[1933]] დაამთავრა [[თსუ]] ისტორიის ფაკულრეტიფაკულტეტი (სწავლობდა ხარკოვის უნივერსიტეტშიც). [[1917]]-იდან წლიდან მღეროდა [[ლოლუა, ძუკუ | ძ. ლოლუას]] გუნდში. [[1924]]-იდან მუშაობდა დასავლეთ საქართველოს ეთნოგრაფიული გუნდის ლოტბარად, [[1940]]-[[1955]] - საქართველოს ხალხური სიმღერისა და ცეკვის სახელმწიფო ანსამბლში; ერთდროულად 1940-1952 იყო საქართველოს რადიოკიმიტეტის გუნდის ხელმძღვანელიც. გუნდში [[მეგრელიძე, ავქსენტი | ა. მეგრელიძის]] მოსვლის შემდეგ კი - ლოტბარი და მომღერალ-სოლისტი. მაღალი ოსტატობით ასრულებდა ქართული მუსიკის ფოლკლორის კლასიკურ ნიმუშებს ("კუჩხი ბედნიერი", "მიყვარს ფაცხა მე მეგრული", "მახა", "სი ქოულ ბატა", "გულისა", "ოდოია" და სხვა). დიდი როლი ითამაშა ქართული ხალხური სიმღერის დახვეწისა და პოპულარიზაციის საქმეში.
