უზეირ ჰაჯიბეკოვი: განსხვავება გადახედვებს შორის

სწავლობდა [[მოსკოვი|მოსკოვის]] ფილარმონიული საზოგადოების სამუსიკო კურსებზე და [[პეტერბურგი|პეტერბურგის]] [[კონსერვატორია|კონსერვატორიაში]] ([[1914]]). ჰაჯიბეკოვის პირველმა [[ოპერა|ოპერამ]] "ლეილი და მაჯნუნი" ([[1908]]) საფუძველი ჩაუყარა მუღამური ოპერის ჟანრს აზერბაიჯანულ მუსიკაში. მასვე ეკუთვნის ოპერები: "ასლი და ქერემი" ([[1912]]), "შაჰ აბასი და ხურშიდ ბანუ" ([[1912]], ორივე მუღამური), აგრეთვე მისი შემოქმედების მწვერვალი ოპერა "ქოროღლუ" ([[1937]], სსრკ სახელმწიფო პრემია, [[1941]]); ოპერეტები: "ცოლი და ქმარი" ([[1900]]), "ეს თუ არა, ის" ([[1910]]), "არშინ მალ ალან" ([[1913]], ამავე სახელმწიფო ფილმისათვის [[სსრკ სახელმწიფო პრემია]], [[1946]]). ჰაჯიბეკოვი ეწეოდა პედაგოგიურ მოღვაწეობას, [[1938]]-[[1948]] იყო აზერბაიჯანის კონსერვატორიის (ჰაჯიბეკოვის სახელობისაა [[1949]]-იდან) [[პროფესორი]] და დირექტორი. [[1931]] ჩამოაყალიბა ხალხურ საკრავთა ორკესტრი, [[1936]] - სახელმწიფო [[გუნდი]]. [[1945]]-იდან ხელმძღვანელობდა აზერბაიჯანის მეცნიერებათა აკადემიის ხელოვნების სამეცნიერო-კვლევით ინსტიტუტს. ჰაჯიბეკოვს ეკუთვნის აგრეთვე კანტატა "სამშობლო და ფრონტი", რომანს-ღაზალების ნიზამის ლექსებზე: "სენსიზი" ("უშენოდ") და "სევგილი ჯანანი" ("სატრფო"). ჰაჯიბეკოვი ავტორია აზერბაიჯანის სახელმწიფო ჰიმნისა ([[1945]]), [[სსრკ]] I და II მოწვევების უმაღლესი საბჭოს [[დეპუტატი]]. დაჯილდოებულია [[ლენინის ორდენი|ლენინის ორდენით]], [[შრომის წითელი დროშის ორდენი]]თა და მედლებით.