ილია აბულაძე: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
მ აბულაძე, ილია გადატანილია ილია აბულაძე-ზე |
მNo edit summary |
||
ხაზი 1:
'''ილია ვლადიმერის ძე აბულაძე''' (* [[24 ნოემბერი]], [[1901]], [[ზემო საქარა|სოფ. ზემო საქარა]], ახლანდელი [[ზესტაფონის რაიონი]] ― † [[9 ოქტომბერი]], [[1968]], [[თბილისი]]), საბჭოთა ეპოქის [[ქართველები|ქართველი]] ფილოლოგი. ძველი ქართული ენისა და მწერლობის მკვლევარი, არმენოლოგი, პალეოგრაფი, ლექსიკოგრაფი, რუსთველოლოგი.
==ბიოგრაფია==
დაამთავრა [[თსუ]]-ის სიტყვიერებისა (1926) და საენათმეცნიერო (1929) განყოფილებები. 1933-იდან ეწეოდა სამეცნიერო-პედაგოგიურ მოღვაწეობას. მისი ინიციატივით 1958 წელს ჩამოყალიბდა საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ხელნაწერთა ინსტიტუტი, რომლის დირექტორად მუშაობდა გარდაცვალებამდე. ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი (1946), პროფესორი (1947), საქართველოს სსრ მეცნიერებათა აკადემიის წევრ-კორესპონდენტი (1950), საქართველოს სსრ მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე (1961).
ავტორია ასზე მეტი ნაშრომისა, რომელთა მნიშვნელოვანი ნაწილი ქართულ-სომხურ ფილოლოგიურ პრობლემებისადმის მიძღვნილი. აბულაძემ ძველი მწერლობის ძეგლების ანალიზის საფუძველზე ცხადყო ქართული სომხური ლიტერატურის ურთიერთობის ორმხრივი ხასიათი. მასვე ეკუთვნის ძველი ქართული მწერლობის მნიშვნელოვანი (ნათარგმნი თუ ორიგინალური) ძეგლების მეცნიერულ-კრიტიკული პუბლიკაციებუ (იაკობ ცურტაველი, მარტჳლობაჲ შუშანიკისი, თბილისი, 1938; სულხან-საბა ორბელიანი, თხზ., ტ. 4 - ლექსიკონი ქართული, წგნ. 1-2, თბ., 1965-1966). მის სახელთან დაკავშირებულია კავკასიის ალბანელთა ანბანის აღმოჩენა (1937).
{{ქსე}}
{{DEFAULTSORT:აბულაძე, ილია}}
| |||