მინერალოგია: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
ხაზი 12:
[[XVII საუკუნე|XVII]]-[[XVIII საუკუნე]]ებში აღსანიშნავია ე. ბართოლინის, ნ. სტენოს, კ. ჰიუგენსის, რომე დე ლილის, რ. ჟ. აიუს და სხვ. შრომები. [[1635|1635 წელს]] იტალიელმა მეცნიერმა ბ. ცეზიუსმა შემოიღო ტემინი „მინერალოგია“.
 
[[XVIII საუკუნე|XVIII საუკუნის]] II ნახევარსა და [[XIX საუკუნე|XIX საუკუნის]] დასაწყისში მინერალოგიაში გზას იკაფავს [[ქიმია|ქიმიური მიმართულება]] ([[მიხეილ ლომონოსოვი]], ვ. სევერგინი - რუსეთში, ი. ბრაიტჰაუპტი და მ. კლაპროთი - გერმანიაში, ა. კრონსტედტი - შვედეთში). ყალიბდება იზომორფიზმისა და პოლიმორფიზმის ცნებები (გერმანელი მეცნიერი ე. მიჩერლიხი და ავსტრიელი გ. ჩერმაკი). მოგვიანებით
ვითარდება რეგიონული მინერალოგია (დ. სოკოლოვი, ნ. კოქშაროვი და პ. ერემეევი - რუსეთში; პ. გროთი, ფ. კლოკმანი, ფ. რინე - გერმანიაში; ფ. ბეკე - ავსტრიაში; ა. ლაკრუა - საფრანგერთშისაფრანგეთში; ვალდემარ ბრეგერი - ნორვეგიაში; ჯეიმზ დანა - აშშ).
 
მინერალოგიის განვითარებას დიდად შეუწყო ხელი [[ვლადიმერ ვერნადსკი]]ს, ნ. კურნაკოვისა და ი. ვანტ-ჰოფის მიერ მენდელეევის პერიოდული კანონისა და ჯ. გიბზის ფაზათა წესის გამოყენებამ მინერალების გენეზისის კვლევის საქმეში. XX საუკუნის დასაწყისიდან მინერალოგიაში მკვიდრდება კრისტალთქიმიური მიმართულება ([[ევგრაფ ფიოდოროვი]] და გ. ვულფი - რუსეთში; უ. პ. ბრეგი - ინგლისში, [[ვიქტორ მორიც გოლდშმიდტი|ვ. გოლდშმიდტი]] - ნორვეგიაში).
 
[[XX საუკუნეშისაუკუნე]]ში ფუნდამენტურმა აღმოჩენებმა [[ფიზიკა|ფიზიკისა]] და [[ქიმია|ქიმიის]] დარგში ხელი შეუწყო თანამედროვე მინერალოგიის ჩამოყალიბებას. აღწერითი მინერალოგია ინტენსიურად შეისწავლის მინერალთა სტრუქტურულ და ქიმიურ თავისებურებებს, ადგენს მინერალთა და მათში შემავალ ატომთა თვისებებს შორის არსებულ კორელაციურ კავშირებს.
 
თანამედროვე მინერალოგიაში დიდი ადგილი უკავია მინერალთა წარმოქმნის ფიზიკურ-ქიმიურ ასპექტების კვლევას. მნიშვნელობა ენიჭება მინერალთა ინდივიდების შესწავლას მათი გენეზისის თვალსაზრისით, აგრეთვე მინერალებში თხევად და აირად-თხევად ჩანართთა კვლევას. დიდი წარმატება მოიპოვა რეგიონულმა მინერალოგიამ.
 
კვლევა მინერალოგიის დარგში მიმდინარეობს უმაღლეს სასწავლებლებსა და დარგობრივ სამეცნიერო-კვლევით დაწესებულებებში. მინერალოგიის განვითარებაში დიდ როლს ასრულებს მინერალოგიური საზოგადოებები (საკავშირო მინერალოგიური საზოგადოება ([[1817]] წ.), დიდი ბრიტანეთის მინერალოიური საზოგადოება ([[1876]] წ.), გერმანისის მინერალოგიური საზოგადოება ([[1908]] წ.), საფრაგეთისსაფრანგეთის მინერალოგიისა და კრისტალოგრაფიის საზოგადოება ([[1878]] წ.) და სხვა, რომლებიც გაერთიანებულია საერთაშორისო მინერალოგიურ ასოციაციაში, აგრეთვე მინერალოგიური მუზეუმები და მინერალოგიური განყოფილებები მსოფლიოს ბევრ დიდ კომპლექსურ თუ საბუნებისმეტყველო მუზეუმში.
დიდი წარმატება მოიპოვა რეგიონულმა მინერალოგიამ (გ. ბარსანოვი, გ. გვახარია, ი. გინზბურგი, ს. სმირნოვი, ა. ფერსმანი და სხვ.).
 
კვლევა მინერალოგიის დარგში მიმდინარეობს უმაღლეს სასწავლებლებსა და დარგობრივ სამეცნიერო-კვლევით დაწესებულებებში. მინერალოგიის განვითარებაში დიდ როლს ასრულებს მინერალოგიური საზოგადოებები (საკავშირო მინერალოგიური საზოგადოება ([[1817]] წ.), დიდი ბრიტანეთის მინერალოიური საზოგადოება ([[1876]] წ.), გერმანისის მინერალოგიური საზოგადოება ([[1908]] წ.), საფრაგეთის
მინერალოგიისა და კრისტალოგრაფიის საზოგადოება ([[1878]] წ.) და სხვ., რომლებიც გაერთიანებულია საერთაშორისო მინერალოგიურ ასოციაციაში, აგრეთვე მინერალოგიური მუზეუმები და მინერალოგიური განყოფილებები მსოფლიოს ბევრ დიდ კომპლექსურ თუ საბუნებისმეტყველო მუზეუმში.
 
== მინერალოგიური ჟურნალები ==
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/მინერალოგია“-დან