'''კარლ ფრიდრიხ შინკელი''' (Schinkel) (დ. [[13 მარტი]], [[1781]], [[ნოირუპინი]], [[ბრანდენბურგი (მხარე)|ბრანდენბურგი]], — გ. [[9 ოქტომბერი]], [[1841]], [[ბერლინი]]), — [[გერმანელები|გერმანელი]] [[არქიტექტორი]], [[ფერმწერი]] და [[გრაფიკოსი]]. სწავლობდა ბერლინის არქიტექტურის აკადემიაში (1798-1800) ფ. ჟილისთან. მუშაობდა უმეტესად ბერლინში. თავდაპირველად მისდევდა ფერწერასა და გრაფიკას. ნამუშევრები ძირითადად რომანტიკული სულისკვეთებისა იყო. შინკელი XIX ს. გერმ.ხუროთმოძღვრებაში გვიანი [[კლასიციზმი|კლასიციზმის]] თვალსაჩინო წარმომადგენელია. ნამუშევრები: ახალი საყარაულო (ახლა ფაშიზმისა და მილიტარიზმის მსხვერპლთა ძეგლი, 1816-18), დრამატული თეატრი (1819-21), ძვ. მუზეუმი (1824-28) ― ყველა ბერლინში. რომანტ. სულისკვეთებითაა აგრეთვე გამსჭვალული შინკელის ფსევდოგოტიკური ნაგებობები (სამლოცველო პეტროდვორეცში, 1831-33). მის უკანასკნელ ნამუშევრებში თავი იჩინა [[რაციონალიზმი|რაციონალიზმის]] ელემენტებმა (სამშენებლო აკადემიის შენობა ბერლინში, 1831-35). იყო არქიტ. თეორეტიკოსი.
