'''ამედეო ავოგადრო''' (Avogadro) (დ. [[9 აგვისტო]]. [[1776]], [[ტურინი]] — გ. [[9 ივლისი]].[[1856]], იქვე), — [[იტალიელები|იტალიელი]] მეცნიერი. განათლებით იურისტი. დამოუკიდებლად შეისწავლა [[ფიზიკა]], [[მათემატიკა]] და [[ქიმია]]. ტურინის აკადემიის წ.-კორ.([[1804]]), ორდინალური აკადემიკოსი (1819), [[ტურინის უნივერსიტეტი]]ს პროფესორი (1820-22, 1834-50). მუშაობდა ფიზიკისა და ქიმიის სხვადასხვა დარგში. [[1811]] წამოაყენა ჰიპოთეზა, რომლის თანახმად მარტივი აირების მოლეკულები შედგება ერთი ან რამდენიმე ატომისგან. ამ ჰიპოთეზის საფუძველზე ჩამოაყალიბა იდეალური აირების ერთ-ერთი ძირითადი კანონი ([[ავოგადროს კანონი]]) და შექმნა აირების მოლეკულურ და ატომურ მასათა განსაზღვრის მეთოდი. მისი სახელი დაერქვა უნივერსალურ მუდმივას ([[ავოგადროს რიცხვი]]). ავტორია ორიგ. ფიზ. კურსის ოთხტომეულისა, რომელიც [[მოლეკულური ფიზიკა|მოლეკულური ფიზიკის]] პირველი სახელმძღვანელოა.
