ლითონების ელექტროქიმიური აქტივობის რიგი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ForwarderL (განხილვა | წვლილი) |
ForwarderL (განხილვა | წვლილი) |
||
ხაზი 12:
ლითონების ქიმიური აქტივობის მიხედვით თანმიმდევრობითი ადგილმდებარეობის შესახებ ზოგადად უკვე ცნობილი იყო [[ალქიმია|ალქიმიკოსებისათვის]]<ref>რაბინოვიჩი ვ. ლ. ალქიმია როგორც შუასაუკუნეების კულტურუკი ფენომენი — მ.: მეცნიერება, 1979</ref>. ლითონების ურთიერთ გამოძევების პროცესებს ხსნარებიდან და ზედაპირული დალექვა (მაგალითად, ვერცხლისა და სპილენძის გამოძევება რკინით თავიანთი მარილების ხსანრებიდან) განიხილებოდა როგორც ელემენტების [[ტრანსმუტაცია|ტრანსმუტაციის]] გამოვლინება.
მოგვიანებითი ალქიმიკოსები მჭიდროდ მივიდნენ ხსნარებში ლითონების ურთიერთგამოძევების ქიმიური მხარის გაგებასთან. [[ანგელუს სალა]] ნამუშევარში «Anatomia Vitrioli» (1613) მივიდა დასკვნამდე, რომ ქიმიური რეაქციის პროდუქტები შედგებიან იგივე «კომპონენტებისაგან», რომლებისგანაც შედგებოდა თავდაპირველი
[[1793]] წელს [[ალესანდრო ვოლტა]]მ, [[გალვანური ელემენტი]]ს კონსტრუირებისას, დაადგინა ცნობილი ლითონების შედარებითი აქტივობა: Zn, Pb, Sn, Fe, Cu, Ag, Au. გალვანური ელემენტის «ძალა» ხდებოდა უფრო მეტი, რაც უფრო ერთმანეთისგან შორს იდგნენ ამ რიგში («'''ძაბვის მწკრივი'''»). მაგრამ ვოლტა ამ მწკრივს არ უკავშირებდა ლითონების ქიმიურ თვისებებს.
|