[[file:Centriole3D.png|thumb|200პქ|ცენტრიოლის მოდელი. მიკრომილაკების ცხრა ტრიპლეტით წარმოდგენილი]]
'''ცენტრიოლები''' -— [[უჯრედის ცენტრი]]ს, ანუ [[ცენტროსომა]]ს უმნიშვნელოვანესი შემადგენელი ნაწილები. მდებარეობენ ცენტროსფეროს შუა ნაწილში მდებარეობენ. [[ელექტრონული მიკროსკოპი]]ის მონაცემებით, ცენტრიოლებს 0,3 – 0,6 მკმ სიგრძისა და 0,1 მკმ – მდე დიამეტრის პატარა ღრუ ცილინდრის ფორმა აქვს. ცენტრიოლის აგებულების საფუძველია მიკრომილაკების ცხრა [[ტრიპლეტი]], განლაგებული წრიულად, რომელიც ქმნის ღრუს მქონე ცილინდრს. ასეთი ცილინდრის კედელი შექმნილია უფრო მკვრივი [[ციტოპლაზმა|ციტოპლაზმის]] ცხრა ორმაგი მილაკით. უკანასკნელნი განლაგებულნი არიან ერთმანეთის პარალელურად ცენტრიოლების პერიფერიაზე. მათზე მაგრდება 700 Ao დიამეტრის პერიცენტრიოლური სხეულაკები. თავისი ულტრასტრუქტურით ცენტრიოლები ძალიან ჰგავს წამწამებს და განსხვავდება მათგან მხოლოდ ზომითა და იმით, რომ ცენტრალური ფიბრილები არა აქვს. ულტრასტრუქტურულ მსგავსებას შეესაბამება კინეტიკური ფუნქცია, რომელიც ამ წარმონაქმნებს ახასიათებს. ცენტრიოლები უშუალოდ დაკავშირებულია მიტოზურ გაყოფასთან. ადრეულ ინტერფაზაში ხდება ცენტრიოლების [[რედუპლიკაცია]], რომლებიც შემდგომში ინტერფაზის განმავლობაში ცენტროდესმოზის მეშვეობით შეერთებული რჩებიან და ერთმანეთის მიმართ მართი კუთხით არიან განლაგებული. [[პროფაზა]]ში რედუპლიცირებული ცენტრიოლები სცილდება ერთმანეთს და განსაზღვრავს გაყოფადი [[უჯრედების პოლუსები|უჯრედების პოლუსებს]]. ამ დროს ისინი კარგად ვლინდებიან, [[ჰაიდენჰაინი]]ს მიხედვით, [[რკინის ჰემატოქსილინი]]თ შეღებილი პრეპარატების [[სინათლის მიკროსკოპი]]ის დროს. ტერმინი „ცენტრიოლი“ შემოიღო ბოვერიმ, [[1895]] წელს.