ლევანი იზრდებოდა [[კახეთი|კახეთში]], თავისთავისი ბაბუაპაპის, [[ალექსანდრე II]]–ის ოჯახში. სადაც [[აბას I (ირანი)|შაჰ–აბასი]]ს მუხანათური პოლიტიკის სისტემას ის პატარაობიდან ეცნობოდა. ამასთანავე, კახეთის მეფის კარზე პოლიტიკური გავლენის მოსაპოვებლად იბრძოდნენ [[ოსმალეთი]]ს და [[მოსკოვი]]ს მეფის დიპლომატები. გაბატონებული იყო თვალთმაქცობა, მლიქვნელობა და ყოველგვარი სიბოროტე. ასეთ პირობებში აღზრდილ ლევან დადიანსაც ახასიათებდა ორპირობა, ცბიერება, სიმკაცრე და სხვა. რაც იმ ეპოქის პოლიტიკური ბრძოლის ერთ–ერთ საშუალებად იყო მიჩნეული. ამიტომ [[ვახუშტი ბატონიშვილი]] ლევანს ასე ახასიათებს:"''რამეთუ ესე ლევან იყო ბოროტი, ხვანჯიანი, ამაყი, მზაკვარი და ძვირის–მომხსენე და იმარჯვებდა ჟამთა..''საქარ. ცხოვრება, გვ. 299".<ref name="">საქარ. ცხოვრება, გვ. 299</ref>
მაგრამ ამასთანავე ლევან დადიანი იყო ნიჭიერი მთავარი, უშიშარი და მტკიცე ნებისყოფის [[ადამიანი]], რომელიც კარგად ერკვეოდა იმდროინდელ პოლიტიკურ ცხოვრებაში და მოხერხებულად იბრძოდა თავისი სამთავროს გაძლიერებისათვის იმ ხერხებითა და საშუალებებით, რომელიც მაშინ იყო გამოყენებული.
