აღმოსავლეთ ევროპის ვაკე: განსხვავება გადახედვებს შორის

 

===ჰიდროგრაფია===

აღმოსავლეთ ევროპის ვაკის მდინარეები გამოირჩევიან დიდი ჩამონადენით გაზაფხულზე, ყოველწლიური მდგრადი ყინულსაფარით ზამთარში და მკაფიოდ გამოხატული წყალმცირობით, მდინარეებს წყლის ყველაზე დაბალი დონე ზაფხულში აქვთ. აღმოსავლეთ ევროპის ვაკის მდინარეები სხვადასხვა ზღვების აუზებს მიეკუთვნებიან, განხსვავდებიან საზრდოობის ხასიათით, რეჟიმითა და ხეობების აგებულებით. ეს თავისებურებები ნათლად იკვეთება ჩრდილოეთური და სამხრეთული მდინარეების შედარებისას. ჩრდილოეთური დინების მდინარეები — პეშორა, ონეგა, მეზენი, ჩრდილოეთის დვინა, დასავლეთის დვინა, ნემანი — მიედინებიან ხეობებში, რომლებიც არც ღრმადაა ჩაჭრილი და არც ტერასები აქვთ განვითარებული. ისინი შესართავიდან სათავისკენ იყინებიან, ყინულძვრა კი სათავიდან შესართავისკენ ხდება. ჩრდილოეთში ბევრი ნალექი მოდის, აორთქლება კი დიდი არ არის და დანესტიანების კოეფიციენტი ერთზე მეტია. ამ მხარეში მიწისქვეშა წყლების სიუხვე, მრავალი ტბა და ჭაობია.