1 543
რედაქტირება
ენარჯილისი (განხილვა | წვლილი) |
ენარჯილისი (განხილვა | წვლილი) |
||
გამეტოფიტი ასრულების ავტოტროფული კვების ფუნქციას და შესწევს ვეგეტატიური გამრავლების უნარი. იგი მორფოლოგიურად მრავალფეროვანია. შეფოთლილ ღეროებზე განვითარებული აქვს ქლოროპლასტებიანი წარმონაქმნები _ პარაფილიები, მეორეული პროტონემა და რიზოიდები. ხავსისნაირებში დადგენილია აპოსპორია, აპოგამია, ჰიბრიდიზაცია და პოლიპლოიდია.
ანთოცეროტოვანნი (Antocerotae) თავისებური ჯგუფია, მოიცავს 2 ოჯახის 6 გვარსა და 300-მდე სახეობას. ძირითადად გავრცელებულია ტროპიკებში. საქართველოში (ძირითადად, დასავლეთ საქართველოში) ცნობილია აქედან 3 სახეობა. თალუსი და სპოროგონიუმის უჯრედები შეიცავს ერთ ან რამდენიმე ქრომატოფორს პირენოიდებით.
ღვიძლის ხავსები (Hepaticae) ორ ქვეკლასად იყოფა: მარშანციასნაირი და იუნგერმანიასნაირნი. პროტონემა შედარებით სუსტად აქვთ განვითარებული. გამეტოფიტის უჯრედები შეიცავს
ღეროფოთლოვანი ხავსები (Musci) 3 ქვეკლასად იყოფა: სფაგნუმისნაირი (ტორფის ხავსები), ანდრეასნაირი და ბრიუმისნაირი (მწვანე ხავსები).
|