ანარქო–კომუნიზმი განვითარდა საფრანგეთის რევოლუციის შემდგომ არსებულ სოციალისტურ საფუძველზე.თუმცა,ის პირველად ჩამოყალიბდა პირველი ინტერნაციონალის იტალიურ სექციაში. პეტრე კროპოტკინის თეორიულმა შრომებმა დიდი როლი ითამაშა მის განვითარებასა და დახვეწაში.
ანარქო–კომუნისტური საზოგადოებები,რომლებიც დღესდღეისობითდღესდღეობით არსებულ პრინციპებს ეფუძნებოდნენ და ამავდროულად,ღირსეული ადგილი დაიკავეს კაცობრიობის ისტორიაში ,გვხვდებოდა ესპანეთის სამოქალაქო ომის და რუსეთის რევოლუციის დროს.ესპანელი ანარქისტების ძალისხმევით, ესპანეთის რევოლუციისა და სამოქალაქო ომის პერიოდში,1936 წლიდან პრაგონის,ლევანტეს და ანდალუსიის ტერიტორიაზე შესაძლებელი გახდა ანარქო–კომუნისტური საზოგადოების ჩამოყალიბება. ანარქო–კომუნიზმის ერთ-ერთ მთავარ „ციხესიმაგრედ“ ანარქისტული კატალონია იქცა, თუმცა, ანარქისტებს არ დასცალდათ –ომში გამარჯვებულმა მხარემ ჰიტლერის, მუსოლინის, სსრკ–ს მიერ ზურგგამაგრებული ესპანეთის კომუნისტური პარტიის და მთელი კაპიტალისტური სამყაროს დახმარებით ანარქისტების რეპრესიები დაიწყო. რაც შეეხება უკრაინაში არსებულ თავისუფალ ტერიტორიას–რუსეთის რევოლუციის დროს ნესტორ მახნომ შეძლო საკმაოდ ვრცელ ტერიტორიაზე გაევრცელებინა ანარქო–კომუნიზმი და დაეცვა გარეშე ძალებისგან უკრაინი რევოლუციური არმიის დახმარებით, თუმცა, საბოლოოდ, თავისუფალმა ტერიტორიამ ვერ გაუძლო ბოლშევიკების შეტევას.
