ნერვალის ნაწარმოებები ერთისერთი მხრივ [[ავტობიოგრაფია|ავტობიოგრაფიულია]], მეორესმეორე მხრივ კი ავტორს ეხმარება საკუთარი არსების მთლიანობის აღმოჩენაში. მისი ყველაზე ცნობილი ნაწარმოებია ნოველათა კრებული ''ცეცხლის ქალიშვილები'', რომელთაგან ყველაზე მნიშვნელოვანია ''სილვია''. ამ ნაწარმოებში მთელი სიძლიერით გამოიკვეთა დროის წარმავლობის ავტორისეული შეგრძნება. ნაწარმოებში არის მომენტები, როცა მთხრობელი თითქმის მთლიანად კარგავს კონტროლს საკუთარ თავზე და ეშვება მითიურ, ილუზიურ სამყაროში, მაგრამ მაშინვე თავს ხელში იყვანს და რეალობას უბრუნდება. მოგინება, მართალია, ეხმარება ადამიანს საკუთარ თავში ერთიანობის მიღწევაში, მაგრამ ამასთან, შეიძლება გახლეჩა გამოიწვიოს აწმყო "მე"-სა და წარსულ "მე"-ს შორის. მწერლის მიზანი სწორედ ისაა ,რომ ეს ორი შეათანხმოს, რეალობა და მოგონება გააერთიანოს და სხვადასხვა დროის "მე"-ებისგან ერთიანობა შექმნას.
საკუთარ არსებაში ერთიაობის მიღწევის საშუალებაა მოგზაურობაც. ნერვალისთვის მოგზაურობა ნიშნავს იმ ადგილების ხელახლა ნახვას, სადაც უკვე იყო და რომელიც ახსოვს.
