ალექსანდრე ოსტროვსკი

ალექსანდრე ნიკოლოზის ძე ოსტროვსკი (Алекса́ндр Никола́евич Остро́вский; დ. 12 აპრილი/31 მარტი 1823, მოსკოვი, რუსეთის იმპერია; გ. 14 ივნისი/2 ივნისი 1886, შეჩელიკოვო, კოსტრომა, რუსეთის იმპერია) — რუსი დრამატურგი; საყოველთაოდ აღიარებულია რუსული რეალიზმის ერთ–ერთ უდიდეს წარმომადგენლად. 47 პიესის ავტორმა, ოსტროვსკიმ (ენციკლოპედია ბრიტანიკის თანახმად) „თითქმის ცალი ხელით შექმნა რუსული ეროვნული რეპერტუარი“. მისი დრამები რუსეთში ყველაზე კითხვად და სცენაზე ხშირად დადგმად ნაწარმოებებს შორისაა.

ალექსანდრე ოსტროვსკი
დაბადების თარიღი	12 აპრილი 1823
დაბადების ადგილი	მოსკოვი,  რუსეთის იმპერია
გარდაცვალების თარიღი	14 ივნისი 1886
გარდაცვალების ადგილი	კოსტრომა, რუსეთის იმპერიაა
დასაფლავებულია	კოსტრომის ოლქი
საქმიანობა	დრამატურგი, მთარგმნელი
ენა	რუსული ენა
ეროვნება	რუსი
მოქალაქეობა	რუსეთის იმპერია
ალმა-მატერი	მოსკოვის პირველი გიმნაზია და მოსკოვის სახელმწიფო უნივერსიტეტის იურიდიული ფაკულტეტი
ჟანრი	კომედია, ტრაგედია
Magnum opus	На всякого мудреца довольно простоты Гроза
ალექსანდრე ოსტროვსკი ვიკისაწყობში

ბიოგრაფია

ოსტროვსკი დაიბადა 1823 წლის 31 მარტს, მოსკოვის მდიდარ ვაჭართა უბანში, სადაც მისი კომედიების უმრავლესობის მოქმედება მიმდინარეობს. მამამისი მართლმადიდენლური რელიგიური განათლების იყო და ტრადიციის მიხედვით, ოთხი შვილიდან უფროსი — ალექსანდრე, სამოქალაქო ადმინისტრაციის განათლების განხრით უნდა აღეზარდა.

ჩვიდმეტი წლის ასაკში, ოსტროვსკი იურისპუდენციის შესასწავლად მოსკოვის უნივერსიტეტში შევიდა.

1843 წლიდან მუშაობას შეუდგა სინდისის ტრიბუნალში — მშვიდობის სამართლის ერთ–ერთ სახეობაში, შემდეგ კი ვაჭრობის ტრიბუნალის კანცელარიაში.

1847 წელს გამოქვეყნდა მისი პირველი პიესა ოჯახის მაგიდა, სადაც ის თაღლითური გაკოტრების ამბავს აღწერდა. თუმცა იგი ნიკოლოზ I-ის ცენზურის ქვეშ მოექცა და მისი წარმოდგენა აიკრძალა. ვაჭრები განრისხდნენ, მის წინააღმდეგ შეთქმულება მოაწყვეს, თავიანთ „შავ სიაში“ შეიტანეს და 1851 თანამდებობაზე უარი ათქმევინეს.

ამის შემდეგ იგი სლავოფილურ ჟურნალ Москвитянине–ში თავის ექვს კომედიას აქვეყნებს.

1859 წელს, მისმა „ფორთოხლამა“ საუცხოო წარმატება მოიპოვა და დღემდე მის შედევრად მიიჩნევა. თუმცა დიდი ხნის მანძილზე მისი პიესები სცენაზე არ დადგმულა, სანამ ეს მოსკოვის მცირე თეატრმა არ განახორციელა.

1871 წელს გამოქყეყნდა ოსტროვსკის „ტყე“, რომელმაც მას ოფიციალური აღიარება მოუტანა.

1874 წელს იგი დაინიშნა მისი პირადი ძალისხმევით დაარსებული დრამატულ ავტორთა და კომპოზიტორთა საზოგადოების პრეზიდენტად აირჩიეს.

1885 წელს დანიშნულ იქნა მოსკოვის იმპერიული თეატრის სამხატვრო ხელმძღვანელად.

ოსტროვსკიმ ხელმძღვანელობას შესთავაზა შეექმნათ „ეროვნული სახალხო თეატრი“, რომელიც საზოგადოების ყველა კლასისთვის იქნებოდა ხელმისაწვდომი, მაგრამ 1886 წლის 2 ივნისს იგი გარდაიცვალა.