ცხოვრების ბოლო 20 წელიწადში მან დაწერა პიესები, რომლებსაც შეიძლება ვუწოდოთ რომანტიულირომანტიკული ტრაგიკომედიები. მათ შორის იყო "[[იონი]]","[[იფიგენია ტაურუსში]]" და "[[ელენე]]". ამით მან უკუაგდო ტრაგიკული სინამდვილე და მუშაობდა დრამატულ ფორმაში. მაგრამ მაინც, ცნობილი იგი მისმა ტრაგედიებმა გახადეს: "[[მედეა]]" [[431]] წელს ჩ.წ.-მდე, "[[იპოლიტა]]" ([[428]]), "[[ანდრომახა]]","[[მთხოვნელი]]", "[[ჰერაკლეს შვილები]]", და [[ჰეკუბა]] (ყველა [[423]] წლამდე), "[[ელეკტრა]]" და "[[ტროას ქალი]]([[415]]),"[[ელენე]]"([[412]]),"[[ქალი-ფენიქსი]]"([[411]]-[[409]]);და "[[ჰერაკლეს შვილები]]"([[408]]).
