პირველი პუნიკური ომი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
|||
ხაზი 46:
მესინასთვის ბრძოლების შემდეგ მოვლენების ზუსტი აღდგენა შეუძლებელია, ვინაიდან იმ დროინდელი ისტორიკოსების მონაყოლები ერთმანეთს არ ემთხვევა. ვარაუდობენ რომ რომაელებმა სცადეს ქალაქ [[ეხტელა]]ს აღება, ასევე სირაკუზასაც შემოარტყეს ალყა, თუმცა მათი მოქმედებები აღარ იყო უწინდებურად წარმატებული. აპიუს კლავდიუსი კინაღამ ბერძენთა ტყვეობაში მოხვდა და სავარაუდოდ რეგიიში დაბრუნება მოუწია.
შემდეგი [[ძვ. წ. 263]] წლის კონსულები გახდნენ [[მანიუს ვალერიუს მაქსიმუსი]] და [[მანიუს ოტაცილიუს კრასუსი]]. ისინი 4 ლეგიონით და დამხმარე ჯარებით სიცილიაში ჩავიდნენ. მათ მოუარეს მთა [[ეტნა]]ს, აიღეს [[გადრანა]] და [[კენტორინი]]. სხვა ქალაქები კი კეთილი ნებით დაემორჩილნენ. სულ [[დიოდორე]]ს ცნობებით 67 ქალაქი გადავიდა რომაელთა მხარეს. რომაელები სირაკუზამდე მისულნი არც იყვნენ, როდესაც ჰიერონმა ჩათვალა რომ მათთან დაპირისპირებას ზავი
ჰიერონთან სამშვიდობო ხელშეკრულების დადების შემდეგ სიცილიაში 4 ლეგიონის ნაცვლად მხოლოდ 2 დარჩა, ხოლო კართაგენელთა სამხედრო კონტიგნტი სიცილიაზე პირიქით - გაიზარდა. თავის ფორპოსტად მათ ქალაქი [[აგრიგენტუმი]] აირჩიეს. დასავლეთ სიცილიაში რომაელებსა და კართაგენელებს შორის მიმდინარეობდა ბრძოლები ცალკეული ქალაქებისთვის. დიოდორეს ცნობებით, რომაელები ხანგძლივად და უშედეგოდ ცდილობდნენ [[მაკელა]]ს აღებას. [[ეგესტა]] და [[ალიკა]] თავისი ნებით გადავიდნენ რომაელთა მხარეს. [[ილარი]], [[ტირიტი]] და [[ასკელი]] კი რომაელებმა ძალის გამოყენებით აიღეს.
|