მარია ვალევსკა: განსხვავება გადახედვებს შორის

 

მარია ლაჩინსკა ([[პოლ.]] Maria Łączyńska) ლაჩინსკების არისტოკრატიული პოლონური ოჯახის კიერნოზიას სასახლეში დაიბადა და გაიზარდა. სწავლობდა [[ვარშავა|ვარშავის]] კათოლიკურ სამონასტრო სკოლაში. მისი ერთ-ერთი მასწავლებელი [[ფრედერიკ შოპენი]]ს მამა, მიკოლაი შოპენი იყო. [[1804]] წელს მარია ლაჩინსკა ცოლად გაჰყვა გრაფ ატანასიუშ კოლონა-ვალევსკის, პოლონეთის უკანასკნელი მეფის, [[სტანისლავ აუგუსტ პონიატოვსკი]]ს კამერგერს, რომელიც მარიაზე ბევრად უფროსი იყო. [[1805]] წელს მათ ვაჟი, ანტონი შეეძინათ.

 

 

ნაპოლეონ ბონაპარტი და მარია ვალევსკა ერთმანეთს პირველად [[1807]] წლის [[1 იანვარი|1 იანვარს]] შეხვდნენ პატარა ქალაქ ბლონიში [[ვარშავა|ვარშავის]] ახლოს. ნაპოლეონი ეტლით ვარშავისკენ მიემართებოდა. ბლონის სადგურთან შეჩერებულ ეტლს პოლონელთა დიდი ჯგუფი შემოეხვია, რათა იმპერატორს მისალმებოდნენ. მარია ვალევსკამ ნაპოლეონის თანმხლებ გენერალ დუროს სთხოვა, წარედგინათ იმ ადამიანისთვის, რომელმაც მათ პოლონეთის გათავისუფლება აღუთქვა. როგორც მარია თავის მემუარებში წერს, ეტლში ფანჯარასთან მჯდომმა ნაპოლეონმა ქუდი მოიხადა, მისკენ დაიხარა და რაღაც უთხრა, მაგრამ მარიამ მისი ნათქვამი ვერ გაიგონა, ისე იყო მოწადინებული, თავისი განცდები გამოეთქვა. ნაპოლეონმა ყვავილების თაიგული აიღო, ეტლში რომ იდო, მარიას მისცა და უთხრა, შეინახეთ ეს თაიგული ნიშნად ჩემი კეთილგანწყობისა. იმედი მაქვს, ვარშავაში კიდევ შევხვდებით ერთმანეთსო.