'''ივანე II''' ''ჯაყელი''. — [[სამცხე|სამცხის]] გამგებელი, [[ათაბაგი]] [[1391]]-[[1444]] ([[ვახუშტი ბატონიშვილი|ვახუშტის]] მიხედვით), [[ბექა II | ბექა II]]-ის]] ძე. თავდაპირველად საქართველოს მეფე [[გიორგი VII,ბაგრატ V-ის ძე(საქართველოს მეფე)|გიორგი VII-თან]] ერთად იბრძოდა [[თემურლენგი | თემურლენგის]]ს წინააღმდეგ. დაახლოებით [[1400]]-[[1401]] განუდგა გიორგი VII-ს და დამპყობელს დამორჩილდა. ცდილობდა სამცხისათვის მოეპოვებინა საეკლესიო დამოუკიდებლობა, მაგრამ წინ აღუდგა [[მცხეთა|მცხეთის]] საპატრიარქო და [[მესხეთი | მესხეთის]]ს საეპისკოპოსოთა დიდი ნაწილი. ივანე II-ის მისწრაფებას დამოუკიდებლობისაკენ ბოლო მოეღო [[ალექსანდრე I, დიდი | ალექსანდრე I დიდის]]ს მტკიცე პოლიტიკამ. [[1414]] მეფესთან ბრძოლაში ([[ასპინძა | ასპინძასთან]]სთან, [[კოხტასთავი|კოხტასთავს]]) დამარცხდა და ტყვედ ჩავარდა. ალექსანდრე I-მა ერთგულების ფიცი დაადებინა და ათაბაგობა დაუბრუნა.
==ლიტერატურა==
*''ჯავახიშვილი ივ.,'' საქართველოს ისტორია XI-XV სს., თბ., 1949;
*''მისივე,'' ქართველი ერის ისტორია, წგნ. 4, თბ., 1967;
