ეპიკურეიზმი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[[ეპიკურე]] ([[341]]–-[[271]]) დაიბადა ქალაქ [[სამოსი (ქალაქი)|სამოსში]]. 14 წლისა გაეცნო [[ფილოსოფია]]ს, შეისწავლა [[დემოკრიტე]]ს მოძღვრება, ხოლო 18 წლისა [[ათენი|ათენში]] პერიპატეტელებს უსმენდა, მოგვიანებით დაარსდა სკოლა, რომლის შესასვლელთან ეწერა – "''მგზავრო„მგზავრო, აქ თავს კარგად იგრძნობ. აქ სიამოვნებაა უმაღლესი სათნოება''"სათნოება“. ეპიკურეს მრავალი შრომა დაუწერია (300–მდე300-მდე), აქედან უმთავრესი მნიშვნელობისაა "ბუნების„ბუნების შესახებ"შესახებ“ (37 წიგნად), რომლის ფრაგმენტებია შემორჩენილი. ეპიკურეს მოძღვრების გასაგებად დიდი მნიშვნელობა აქვს, აგრეთვე მის წერილებს. ეპიკურეს კლასიფიკაციის მიხედვით [[ფილოსოფია]] სამ დარგად იყოფა: კანონიერად ([[ლოგიკა]] და შემეცნების თეორია), [[ფიზიკა]]დ და ეთიკად. ამათგან უპირველესი მნიშვნელობისაა ეთიკა, ხოლო კანონიკა და ფიზიკა მას ემსახურებიან. ფილოსოფიის მიზანი [[ადამიანი]]ს ბედნიერების გზის გარკვევაა. ვიდრე ადამიანი [[ღმერთი|ღმერთების]] რწმენითაა შეზღუდული, იგი არ შეიძლება თავისუფალ და ბედნიერი იყოს. თავისუფლება ბედნიერების პირობაა, ეს კი მიიღწევა შემეცნებით, რადგან მხოლოდ შემეცნებით თავისუფლდება [[ადამიანი]] [[სიკვდილი]]ს შიშისა და [[ღმერთი]]ს რწმენისაგან.