სიუზან ბელპერონი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
New chapter : "Discovery of personal archives in 2007" / Translation by Zurab Pavlenishvili |
New chapter : "Discovery of personal archives in 2007" / Translation by Zurab Pavlenishvili |
||
ხაზი 96:
ჰერც-ბელპერონის ახალი საზოგადოება ლიკვიდირებული იყო 1998 წლის 28 დეკემბერს წილების აქციების მფლობელებისთვის გადაცემის შემდეგ.<ref name=RauletBaroinP13>{{en}} {{cite book|last=Raulet and Baroin|title=Suzanne Belperron|year=2011|page=13}}</ref>
=== პირადი არქივების აღმოჩენა 2007 წელს ===
2007 წელს სიუზან ბელპერონის დარჩენილი მემკვიდრე გარდაიცვალა. მემკვიდრეობის ხაზით ახალი მემკვიდრე გახდა მფლობელი სიუზან ბელპერონის საკუთრების, მისი არქივების ჩათვლით.<ref name=RauletBaroinP6>{{en}} {{cite book|last=Raulet and Baroin|title=Suzanne Belperron|year=2011|page=6}}</ref>
გავრცელდა ხმები, რომ სიუზან ბელპერონმა დაწვა თავისი არქივები, მაგრამ ეს მხოლოდ მითი იყო. ახალმა მემკვიდრემ აღმოაჩინა მონმარტრის ახლოს პატარა ბინა, რომლის კარები დაკეტილი რჩებოდა 1983 წლიდან. ეს ბინა შეიცავდა სიუზან ბელპერონის ავეჯს, ბიბლიოთეკას და მის სრულ არქივს <ref name=RauletBaroinP6>{{en}} {{cite book|last=Raulet and Baroin|title=Suzanne Belperron|year=2011|page=6}}</ref>: დიდ კოლექციას სურათების, ჩანახატების, მოდელების, ნამზადების, საქმიანი მიმოწერის, დღიურების და განკარგულებების დანიშვნის შესახებ, რომელიც წარმოებდა 1937 წლიდან 1974 წლამდე, ბეჭდით დადასტურებულ ფოტოგრაფიებსა და სტატიებს პრესიდან. ეს აღმოჩენა წარმოადგენს გადამწყვეტს, რათა დადასტურდეს აუტენთიურობა და თვალის მიდევნება მისი ნამუშევრებისა, რომლებიც უბრალო ჩახატვას არ ექვემდებარებიან.<ref>{{fr}} {{Cite web|url=http://www.sothebys.com/content/dam/sothebys/PDFs/76FAUBOURG_JANFEB2012.pdf|title=Sotheby's magazine - Personal jewelry of Mrs. Belperron|date=January–February 2012|work=sothebys.com|language=fr}}</ref>
ფაქტიურმა მემკვიდრემ სიუზან ბელპერონისა, მისმა სამუდამო მეგობარმა, შეასრულა ხელოვანის ნება, მისი არქივების კონფიდენციალურობასა და მისი კლიენტების პატივისცემაზე„ უკანასკნელ ამოსუნთქვამდე“.<ref name=RauletBaroinP348>{{en}} {{cite book|last=Raulet and Baroin|title=Suzanne Belperron|year=2011|page=348}}</ref>
ამ არხივებმა უჩვენეს, რომ ბევრი რამ, რაც დაწერილია სიუზან ბელპერონის შესახებ, იდუმალ და ძალიან ფრთხილ ქალზე, რჩება ფონდის გარეთ.<ref name=RauletBaroinP8>{{en}} {{cite book|last=Raulet and Baroin|title=Suzanne Belperron|year=2011|page=8}}</ref> უფრო მეტიც, სიუზან ბელპერონის არქივებმა დაადასტურეს, რომ არსებობდა გეგმა წიგნისა ხელოვნების შესახებ, მიძღვნილი მისი მუშაობისადმი. ჰანს ნადელხოფერი (1949-1988) კრისტის, ჟენევა საიუველირო დეპარტამენტის ექსპერტი, ცნობილი კარტესადმი მიძღვნილი საცნობარო მონოგრაფიით, გეგმავდა 1981 წელს დაეწერა წიგნი სიუზან ბელპერონის მუშაობის შესახებ. ამ პროექტით მოხიბლულმა, სუზან ბელპერონმა დაიწყო ყველა არქივების შეგროვება, მაგრამ ის ტრაგიკულად გარდაიცვალა 1983 წელს.<ref name=RauletBaroinP54>{{en}} {{cite book|last=Raulet and Baroin|title=Suzanne Belperron|year=2011|page=54}}</ref>
2008 წელს, ხელოვნებით გატაცებულმა ახალმა მემკვიდრემ ჰკითხა<ref name=RauletBaroinP348>{{en}} {{cite book|last=Raulet and Baroin|title=Suzanne Belperron|year=2011|page=348}}</ref> მწერალს, რომელიც სპეციალიზირდებოდა ანტიკურ საიველირო ნაწარმებში და საიუველირო საქმეში ფრანგ ექსპერტს, გაეგრძელებინა შავად ნაწერი პროექტი საცნობარო მონოგრაფიისა, რომელიც დაწყებული იყო ჰანს ნადელხოფერის მიერ. ფრანგმა ექსპერტმა შეიძინა 2008 წლის 1 ოქტომბერს<ref name=RauletBaroinP13>{{en}} {{cite book|last=Raulet and Baroin|title=Suzanne Belperron|year=2011|page=13}}</ref> ვერსალის მიერ რეგისტრირებული კონტრაქტით, სრული არქივი სიუზან ბელპერონისა და უფლებამოსილი იყო უკანასკნელი დარჩენილი მემკვიდრის მიერ უზრუნველეყო განუსაზღვრელი ვადით „მომავალი ექსპერტიზა ყველა ნაკეთობებისა შექმნილის სიუზან ბელპერონის მიერ“.<ref name=RauletBaroinP13>{{en}} {{cite book|last=Raulet and Baroin|title=Suzanne Belperron|year=2011|page=13}}</ref>
== სქოლიო ==
| |||