სიუზან ბელპერონი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
Article creation / Translation by Zurab Pavlenishvili
 
New chapter "An avant-garde artist in Boivin jewelry house" / Translation by Zurab Pavlenishvili
ხაზი 12:
 
სიუზან ბელპერონმა მოიგო პირველი პრიზი „დეკორატიულ ხელოვნებაში“ წლიურ შეჯიბრებაში 1918 წლისა, ორნამენტით მორთული საათით.<ref name=RauletBaroinP21ClassResults>{{en}} {{cite book|last1=Raulet |last2=Baroin |title=Suzanne Belperron|page=8|year=2011|postscript=&nbsp;Class results of the School of Fine Arts, Besançon, 1918; Reproduced in the book}}</ref> ეს პრიზი იყო მისი ჯილდო სწავლის წლებისათვის სპეციალობით „საათების და იუველირულ ნაკეთობათა დამზადება.
 
=== ავანგარდის არტისტი ბოივინის საიველირო სახლში ===
 
1919 წლის მარტში, „ოქროს ოციანი წლების“ დასაწყისში, მალე მისი პარიზში გადასვლის შემდეგ, სიუზან ბელპერონი მიღებული იყო როგორც მოდელისტი-დიზაინერი ჟანა ბოივინის, რენე ბოივინის ქვრივის მიერ.<ref name=RauletBaroinP8Certificate>{{en}} {{cite book|last1=Raulet |last2=Baroin |title=Suzanne Belperron|page=8|year=2011|postscript=&nbsp;Certificate of employment of Maison René Boivin addressed to Suzanne Belperron, reproduced in the book}}</ref> ბოივინების ფრანგულმა საიუველირო სახლმა, შექმნილმა 1890 წელს, დაკარგა 1917 წელს მისი დამფუძნებელი, რომელიც იყო ნიჭიერი დიზაინერი. 1920 წლიდან მეისონ რენე ბოივინის კოლექციები წარმოადგენდნენ მრავალ საიუველირო ნაკეთობებს შთაგონებულებს სიუზან ვუილერმის 1917 წლის ესკიზებით, [8] როცა ის ჯერ კიდევ სტუდენტი იყო ნატიფი ხელოვნების სკოლაში. ამ დროისათვის ეს დიდი, კარგად დამუშავებული საიუველირო ნაკეთობები კონკურენციას უწევდნენ არტ დეკოს სტილს, რომელიც დომინირებდა, მისი ნატიფი, გეომეტრიული და სტრუქტურული საიუველირო ნაკეთობებით.<ref name=RauletBaroinP8>{{en}} {{cite book|last1=Raulet|last2=Baroin|title=Suzanne Belperron|page=8|year=2011}}</ref>
 
ჟანა ბოივინი. რომელიც ყოველთვის განიხილავდა სიუზანს "როგორც „ცოტა მისი საკუთარი ბავშვის მსგავსს“, <ref name=RauletBaroinP9>{{en}} {{cite book|last1=Raulet|last2=Baroin |title=Suzanne Belperron|page=9|year=2011|postscript=&nbsp;Letter from Mrs. Jeanne Boivin of November 2, 1923, reproduced in the book}}</ref> აღიარებდა, რომ „ის დიდ როლს თამაშობს მეისონ რენე ბოივინის მხატვრულ ცხოვრებაში“. არა ჰყავდა რა საკუთარი შვილი, სიუზანმა თავი მიუძღვნა ამ საიუველირო სახლის შემოქმედებითი მარკისა და საერთაშორისო რეპუტაციის წინ წაწევას. ამას გარდა 1924 წელს, 23 წლის ასაკში, სიუზან ბელპერონი გახდა თანა-დირექტორი ბოივინის საიუველირო სახლისა.
 
სიუზანი ცოლად გაყვა ჟან ბელპერონს, <ref name=RauletBaroinP16>{{en}} {{cite book|last1=Raulet|last2=Baroin|title=Suzanne Belperron|page=16|year=2011}}</ref> პროფესიით ინჟინერს, რომელიც დაიბადა 1898 წლის 18 თებერვალს დოლეში, ასევე იურის რეგიონისა. სამოქალაქო ცერემონია შედგა საქალაქო დარბაზში ბეზანსონში 1924 წლის 11 ივლისს. წყვილი გადავიდა ლამარკის გზის 49 -ში, მონმარტრის რაიონში, პარიზში. ექსპრესიონისტი მხატვრის გენ პოლის სტუდიაში მონმარტრში, სიუზან ბელპერონი შეხვდა მწერალს ლიუის ფერდინანდ სელინს, მსახიობებს რობერტ ლე ვიგანს და არლეტის და დრამატურგ რენე ფუჩესს.
 
ბოივინში ბელპერონმა სახელი გაითქვა დიზაინით, რომელიც მოიცავდა ძვირფას ქვებს ნახევრად-ძვირფას მასალებში, ისეთში როგორიცაა ხალცედონი, კლდის კრისტალები და დაბინდული კვარცი.<ref name=Lankarani>{{en}} Lankarani, Nazanin. "Special Report: A Cut Above: Jewelry; An Unsigned Iconoclast of 20th-Century Design." ''The New York Times''. December 11, 2010.</ref>
 
== სქოლიო ==