ქუჩუქ-კაინარჯის საზავო ხელშეკრულება: განსხვავება გადახედვებს შორის

[[ფაილი:Treaty of Küçük Kaynarca1.jpg|thumb|250px|მემორიალური დაფა ზავის ხელმოწერის ადგილზე]]'''ქუჩუკ-კაინარჯის საზავო ხელშეკრულება 1774''' - [[რუსეთის იმპერია|რუსეთისა]] და [[ოსმალეთის იმპერია|ოსმალეთს]] შორის 1774 წლის 10-21 ივლისს სოფელ ქუჩუკ-კაინარჯში დადებული ხელშეკრულება, რომლითაც დამთავრდა [[რუსეთ-ოსმალეთის ომი (1768-1774)|რუსეთ-ოსმალეთის 1768-1774 წწ. ომი]]. ევროპელი დიპლომატების მტრული პოზიციისა და რთული საშინაო ვითარების მიუხედავად, რუსეთმა მნიშვნელოვან შედეგებს მიაღწია:გადაეცა ტერიტოარია [[დნეპრი|დნეპრსა]] და ბუგს შორის, სიმაგრეები [[შავი ზღვა|შავ ზღვაზე]] - [[კინბურნი]], [[ქერჩი]] და [[იენიკალე]]; რუსეთის სავაჭრო ფლოტს შავ ზღვაზე თავისუფალი ნაოსნობისა და სრუტეებში გავლის ნება დართო; კავკასიაში რუსეთის საზღვარი [[მდინარე]] ეისა და [[თერგი]]ს ხაზზე გავიდა; [[ყირიმის სახანო]]ს დამოუკიდებლობა მიენიჭა (გათავისუფლდა ოსმალეთის ბატონობისგან). ქუჩუკ-კაინარჯის საზავო ხელშეკრულებამ ხელი შეუწყო ზღვაზე ვაჭრობის განვითარებისა და რუსეთის სამხედრო სტარატეგიული პოზიციის განმტკიცებას.

 

 

ქუჩუკ-კაინარჯის საზავო ხელშეკრულებით რუსეთმა მიიღო უფლება გამოსარჩლებოდა ოსმალეთის უღელქვეშ მყოფ ქრისტიან ხალხებს ([[ქართველები]], [[მოლდაველები]], [[რუმინელები]]), რაც ოსმალეთის საშინაო საქმეებში ჩარევას ნიშნავდა. ეს კი ხელს უწყობდა ბალკანეთისა და კავკასიელი ხალხების განმათავისუფლებელი მოძრაობის აღმავლობას.